این یادداشت را محسن دامنی متخلص به ابو نیما در خصوص نقش موثر والدین در کنترل فرزندان برای میارجل ارسال کرده است که از دیدگان شما مخاطبان محترم میارجل می گذرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میارجل؛ محسن دامنی نوشته است: بزرگترین آرزوی هر زوج جوانی این است که خداوند مهربان فضای گرم خانه شان را با تولد فرزند گرم تر کند. زیرا وجود فرزند یکی از بهترین نعمت های خداوند مهربان است. در  خانه و خانواده ای که در آن فرزند و یا فرزندانی وجود دارند والدین آن خانواده بسیار خوشحال و سپاسگزار خداوند هستند. اما در مقابل، زوج و زوج هایی که این نعمت ویژه خداوندی محرومند دعای شان به درگاه خداوند سبحان این است که به آنها فرزند سالم و صالح بدهد. اما آنچه قابل تامل است و بعضا در سطح جامعه مشاهده می شود  اینکه والدینی مشاهده می شوند که فرزند و فرزندان خویش به جهت گرایش آنان به اعتیاد و دوستی و همراهی با دوستان ناباب به شدت ناراحت و چه بسا پریشان می باشند و تا حد امکان دست به هر اقدام تربیتی برای بازگرداندن فرزندان خود به کانون گرم خانواده و سوق دادن آنها به سمت چارچوب ها و هنجارهای معقول و مشروع می کنند اما خیلی وقت ها راه به جایی نمی برند و آخر سر، یگانه شیوه ی تربیتی را جهت اصلاح و تادیب جگر گوشه های شان، تنبیه بدنی می دانند و به چنین عملی خشن اقدام می نمایند. چنین اقدامی از سوی آنها، نه تنها سبب اصلاح رفتارهای ناشایست فرزندان شان نمی شود بلکه برعکس، موجب تقویت رفتارهای منفی می شود! 
نگارنده با توجه به فعالیتش در حوزه مسایل فرهنگی و اجتماعی به عینه مشاهده کرده که بیشماری از فرزندان به خاطر شیوه های نامعقول تربیتی و اصلاحی و تادیبی والدین، با پدر و مادر خویش دچار اختلاف شدید شده اند! و چه بسا نتیجه چنین اختلافی ایجاد فاصله بین آنها شده است! 
اما آنچه مطلوب است و می تواند منجر به تقویت صمیمیت در بین اعضای یک خانواده اعم از والدین و فرزندان شود این است که والدین گرامی قبل از هر اقدامی ابتدا به ساکن باید گروه هایی همچون همسالان و دوستان و همکلاسی ها و هم محله ای ها راکه فرزندان شان در عضویت آنها هستند، مورد شناسایی و سپس بررسی قرار دهند تا برایشان محرز گردد که فرزندان شان با چه کسانی و با چه درجه پای بندی به اخلاق معاشرت و دوستی دارند. زیرا، یکی از موارد مهم در گرایش جوانان و نوجوانان به اعتیاد و گرفتار شدن آنها در منجلاب انواع مختلف آسیب های اجتماعی، دوستان ناباب هستند! 
آری، دوستان ناباب، اگر هر فرد، نگاهی هر چند گذرا به دور و اطراف خود داشته باشد در می باید که دوستان ناباب تا چه میزان در معتاد شدن فرزندان شان تاثیرگذار اند! همانگونه اگر دوستان، دوستان سالم و مومن و متعهد باشند می توانند در دیگران تاثیر مثبت بگذارند، دوستان ناسالم و نامتقی و غیر متعهد هم به همان اندازه می توانند تاثیرات منفی و مخرب در جامعه بگذارند.
 لذا یکی از دهها نکته ی تربیتی و تاثیرگذار این است که والدین ضمن افزایش درجه ی ارتباط برقرار کردن با فرزندان خویش باید آنها را در انتخاب دوستان به شیوه ای مطلوب و حکیمانه ارشاد نمایند و هرگز تنبیه بدنی را نخستین و یگانه داروی درمان این بیماری قلمداد ننمایند تا فرزندان عزیزشان به گونه ای صحیح تربیت شوند و برای خود و جامعه شان تبدیل به انسان های مفیدی شوند.