به گزارش گروه فضای مجازی پایگاه اطلاع رسانی میارجل؛ محمد بلوچزهی در توضیح این پست نوشت: متاسفانه در جامعه ناآگاه ما بیمار بویژه بیماران کم توان ذهنی و جسمی سوای درد بیماری، رنج تمسخر، ترحم و خشونت های کلامی و رفتاری را نیز متحمل می کنند.

یکی از مهم ترین مصادیق بارز این مدعا را می توان در ویدئوی پیوستی این یادداشت سراغ گرفت که یک فرد کم توان ذهنی و جسمی مبتلا به سندرم دوان چنین تاسف بار اسباب سرگرمی و تمسخر و خشونت بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی شده!

در جوامع ناآگاه ناهنجاری های ذهنی و اختلال در تکلم و شنوایی و یا نقص جسمی و ظاهری که بیمار در پیدایش آن هیچ نقشی ندارد یک عیب محسوب می شود و برای این اختلال باید تاوان و هزینه هایی چون تحقیر، تمسخر و انزوا را بپردازد.

متاسفانه بدلیل سطح آگاهی پائین جامعه آزار و اذیت و تمسخر و سرگرمی نه تنها در اجتماع و نیز شبکه های اجتماعی طرد نمی شود و محکوم بلکه خانواده های اینگونه بیماران هم نسبت به این رفتارهای آزار دهنده بی تفاوت هستند و ناآگاه.

در یک جامعه آگاه اینگونه آزار و اذیت ها در خانواده و اجتماع تحمل نمی شود و به جای دست به دست چرخاندن و منتشر نمودن چنین رفتارهای ضد انسانی در شبکه های اجتماعی از همان ابتدا مجال انتشار و سوء استفاده نمی یابند و محکوم شمرده می شوند و مذموم.

در هر سوی جوامع ناآگاه مصیبت است و عصبیت است و عصیان و درد و رنج و زجر و خشونت و هیجان و تضییع حقوق انسان ها و زیر پا گذاشتن و له نمودن کرامت انسانی.

متاسفانه در کشور ما بویژه مناطق کمتر برخورداری چون سیستان و بلوچستان بدلیل پایین بودن سطح آگاهی و عقب ماندگی و نارسایی در عرصه آموزش به هر سوی که نظر بیفکنی مصائب اجتماعی به طرق مختلف بصورت بغرنجی خود را عیان می نماید و بیان.