یُسرا سلیمانی نابغه بلوچستانی که بارها در مسابقات ذهنی ریاضی مقام اول را کسب کرده است از حال و روز این روزهای خود گفت و از مسئولان خواست تا حمایت بیشتری از او داشته باشند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میارجل؛ یُسرا سلیمانی ۱۴ ساله اهل بلوچستان شهر فنوج و متولد چابهار است، نام او را بارها پیش از این در رسانه‌ها به عنوان یکی از نوابغ ریاضی ایران شنیده اید؛ او حالا منتظر حمایت‌های مسئولان طبق وعده‌هایشان است که در این شرایط سخت بتواند همانند گذشته سر کلاس‌ها و تمرینات اش حاضر شود، اگرچه بنابر گفته خودش دیگر از آنها ناامید شده است.

 

در ادامه گفتگوی این دختر نابغه بلوچ با میارجل می‌خوانید.

از خودت برای مخاطبان ما بگو؟

 

پنج سال است در مسابقات محاسبات ذهنی ریاضی UCMAS شرکت می‌کنم و ۴ بار اول شدم و پنجمین بار در محاسبات ریاضی المپیاد که آنلاین توسط انگلیس برگزار شد، مقام سومی این مسابقات را کسب کردم. البته به دلیل فیلتر بودن سایت مسابقات بود که نتوانستم به خوبی سوالات را جواب بدهم و الان هم در این روزها در آکادمی فوتبال اردلان تهران فوتبال تمرین می‌کنم و فوتبال را نیز بصورت حرفه ای شروع کردم، چرا که از کودکی به آن علاقه داشتم.

چند مدت در بلوچستان زندگی کرده‌ای؟

 

خودم در واقع تا ۶ سالگی در بلوچستان بودم و بعد از آن به استان گلستان رفتیم و آنجا ساکن شدیم و اکنون نیز یک سالی است که در تهران ساکن هستیم.

برای آینده هم برنامه ای در نظر داری؟

 

برای آینده خودم تصمیم گرفتم هرطور شده فضانورد بشوم، البته با توجه به اینکه کرونا آمده، برنامه‌ریزی‌هایم فعلاً به هم ریخته است اما دارم آماده می‌شوم برای سال بعد دوباره در مسابقات شرکت کنم؛ این مسابقات نیز توسط آلمان برگزار می‌شود و المپیاد محاسبات ذهنی ریاضی نام دارد که این بار هم اگر شرایطش فراهم بشود حتما شرکت خواهم کرد.

چطور شد این همه به ریاضی علاقه مند شدی؟

 

من از همان اول به ریاضی علاقه داشتم و سر کلاس‌ها با اینکه شیطنت می‌کردم اما به خوبی ریاضی را می‌فهمیدم و درسم خیلی خوب بود و معلم‌ام نیز به خانواده گفتند که مرا سر کلاس ریاضی ببرند و به این شکل شد که در کلاس‌های ریاضی ثبت نام کردیم و کلاس‌های باحال و جالبی بودند؛ بعد هم فهمیدیم که مسابقه دارد و در آن مسابقه شرکت کردم و اعتماد به نفس زیادی هم داشتم، هنوز هم دارم و می‌دانم همیشه اول خواهم شد.

در تهران و مسابقات هم لباس بلوچی می‌پوشی، با فرهنگ بلوچ چطوری؟

 

همین الان در تهران هم گاهی مواقع لباس بلوچی را می‌پوشم و به آن علاقه خاصی دارم، من همیشه در مسابقات تلاش کردم لباس بلوچی را نیز بپوشم اما گاهی مواقع امکان پوشیدن لباس نیست و شرایط آن فراهم نمی شود، با این همه من به فرهنگ و لباس بلوچ علاقه شدیدی دارم و حتی گاهی کلمات بلوچی نیز به دوستانم یاد می‌دهم تا به این شکل به توسعه فرهنگ و زبان مادری‌ام نیز اقدام کرده باشم و با جدیت می‌گویم که به بلوچ و بلوچستان افتخار می‌کنم.

با مسئولان هم صحبتی داری؟

 

در این بین مسئولان استانی قول‌هایی دادند که به هیچ کدام عمل نکردند و الان هم در واقع به خاطر هزینه‌ها از کلاس‌های ریاضی‌ام عقب افتادم و دوست دارم که حمایت‌ها دوباره از من و امثال خودم انجام بشود و نه اینکه فقط قول بدهند و به قول و وعده شان عمل نکنند.

 

خبرنگار: حنیفه دهقانی