«امروز، فراموش کردم، در نگاه عاشقانه ای گم بشوم، و شعر بگویم، مترسک تنهایی، پروانه ها را، بیشتر می ترساند تا کلاغ ها را» شاید باورش هم برایتان سخت باشد که زنی بلوچ این شعر را گفته باشد اما پروانه جنگی زهی که به تازگی از او کتاب شعری هم به چاپ رسیده است به زیبایی احساسات لطیف خود را در قالب شعرهایش بیان می کند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میارجل، پروانه جنگی زهی خودش را اینگونه معرفی می کند: «شاعری قانعم، نه به دنبال آنم، که آفتاب دست بکشد لای موهایم، و نه آسمان، جواب سلامم را بدهد» او واقعا خودش را با همین مصرع ها معرفی می کند، پروانه جنگی زهی دختر بلوچ فرهنگ دوست است، البته فعالیت های فرهنگی اش قانعمان می کند که او را فعال فرهنگی بلوچ بنامیم اما خودش اصرار دارد که بگوید من فقط فرهنگ دوست هستم، در همین حد قانع و در همین حد متواضع.  

در ادامه گفتگوی تفصیلی میارجل با این شاعر خوش سخن بلوچ را خواهید خواند.

در ابتدا از فعالیت‌های فرهنگی و هنری خود برای مخاطبان میارجل بگویید و توضیح دهید چند مدت است به این فعالیت‌ها مشغول هستید؟

متولد 22 خرداد 1367، اصالتا سراوانی یا شستونی و فی الحال ساکن شھرستان چابھارم. صاحب اثر «اگر تو نمی آمدی» و دارای اشعار چاپ نشده بسیاری هستم با اینحال پیش از اینکه ادعا کنم یک شاعرم، باید بگویم شعر دوست هستم و با شعر به وجد می‌آیم، حتی گاهی نیمی بیشتر از ھم و غم‌ھایم را با شعر از یاد می‌برم. ھرچند که "ندارد درد ما درمان دریغا!" بقول عطارنیشابوری.

کمی هم از فرهنگ بلوچ و مردمان مکران زمین برای مخاطبان مان بگویید؟

به رغم اغماض گای لسترنج و ده ھا آثار تاریخی دیگر مانند نوشته ھای ھردوت مورخ یونانی، وجود مشاھیر و قھرمانان ملی، زبان بلوچی با ریشه تنومند تاریخی، موسیقیدانان و ھنرمندان بسیار موفق؛ حتی حشر و چنده و میارجلی (چند نمونه از فرهنگ‌های غنی بلوچی که از دیرباز در بین بلوچ‌ها وجود دارد) اینھا ھمه تبلور و گواهی است از فرھنگ اصیل و بی بدیل اینجا.

از فعالیت‌ها و کارهای فرهنگی که در استان انجام می‌شود راضی هستید؟

ھمانگونه که مستحضر هستید لازمه رشد و تعالی ھر جامعه فرھنگ است و این استان از ظرفیت ھای بالقوه بسیار زیادی برخوردار که شکوفایی آنھا منوط به توجه بیشتر به ھنرمندان و متولیان این حوزه است، با اینحال ناگفته نماند که در سال ھای اخیر اقدامات مثبت و مفید بی شماری در این رابطه ھمچون؛ برگزاری کلاس ھای آموزش رسم الخط زبان بلوچی، تالیف کتاب ھایی با زبان بلوچی یا با مضمون و محتوای فرھنگ بلوچ، ایجاد انتشارات، ثبت انجمن ھای ادبی و فرھنگی، چاپ روزنامه و مجلات، تالیف و نگارش مقالات و پایان نامه ھایی در رابطه با این جغرافیا (سواحل مکران)، برگزاری نمایشگاه ھای صنایع دستی و غذاھای سنتی، ایجاد تورھای گردشگری و غیره صورت گرفته است که در حفظ فرهنگ و معرفی آن در گستره جغرافیایی بسیار وسیع تاثیر گذار بوده است.

به نظر شما با توجه به اینکه امسال به نام جهش تولید نامگذاری شده بود آیا می‌تواند فرهنگ هم برای تحقق چنین شعاری اثرگذار باشد؟

بله. به یقین فرهنگ یکی از مولفه‌های بسیار تاثیرگذار در تحقق این شعار به حساب می‌آید و به عنوان مثال فرهنگ جهادی، تلاش، قناعت، پرهیز از اسراف، همت و امثالهم که همواره در رهنمودهای دینی ادوار تاریخ و از ادیان باستان گرفته تا اسلام به آنها توجه ویژه ای شده است.

آیا مسئولان در زمینه فعالیت‌های فرهنگی شما را حمایت می‌کنند. از پشتیبانی آنها راضی هستید؟

بیشتر هنرمندان از وضعیت مالی مطلوبی برخوردار نیستند متاسفانه و پشتیبانی و حمایت مالی و معنوی که از طرف مسئولان باید باشد، در این استان بسیار کم ودر بیشتر مواقع اصلا حمایتی در کار نیست، از طرف صندوق حمایت از هنرمندان که هیچ حمایتی نمی شود و بیشتر کارهای فرهنگی (چاپ کتاب، برگزاری کلاس‌های آموزشی و ...) با هزینه‌های شخصی انجام می‌شود.

نظرتان را درباره انجام فعالیت‌های فرهنگی در دوران قرنطینه کنونی بگویید؟

به نظر من فضای مجازی به رغم معایب، حسنات بسیار زیادی دارد و من همیشه به عنوان یک نعمت بزرگ بر خودم شکر آن را واجب می‌دانم و اعتقاد دارم که با بهره گیری مناسب از این فضا می‌توان بستر بروز انقلاب فکری و فرهنگی را ایجاد کرد؛ همانگونه که امروزه با شیوع بیماری کرونا همه چیز به نوعی تحت شعاع این موضوع قرار دارد و منجر به بروز خلاهایی در جریان انجام فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی شده است اما بسیاری از گروه‌ها و افراد با بهره گیری از ظرفیت تعاملات و ارتباطات فرامرزی، عدم وجود برخی از محدودیت‌ها (مثل طی کردن مسافت طولانی) به تبادل نظر، ایجاد گروه‌های واتساپی و تلگرامی، کانال‌های ایده‌های فرهنگی و غیره اقدام کردند که تا حد بسیاری از کاستی‌ها را نیز جبران کرده اند و توانسته اند به این شکل به فعالیت‌های فرهنگی ادامه دهند.

سخن آخر؟

متشکرم از فرصتی که در اختیارم گذاشتید و از تمام تلاش ھای میارجل در جھت ترویج و حفظ سنت ھا و پاسداشت فرھنگ غنی بلوچ قلبا از شما قدردانی می‌کنم.

سروده ای از این شاعر که توسط خودش به مخاطبان میارجل تقدیم شده است: 

«تو رفتی و من 
هرگز نگذاشتم کسی از تو بداند 
و از اندوه سالها نبودنت 
که به شکل غده ای سرطانی 
مرگ را برایم بی تاب می کرد 
هر دوشنبه 
هر سه شنبه 
حالا 
که وقت رفتن من است 
می سپارمت به باران 
 به پروین 
به همان پرنده ای که بی دلیل آواز می خواند 
حالا که وقت رفتن من است 
می سپارمت 
حتی 
به همان زنی که بیشتر از من دوستت داشته باشد
»

خبرنگار: خلیل کُرد