به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میارجل؛ توجه به رفع محرومیت زدایی ، نخبه پروری از بیشترین دغدغه های سعید رودینی یکی از فعالان مجازی در  شبکه های اجتماعی است  که سالها شاهد حضور پر رنگ او در این عرصه هستیم . با وی گفتگویی در خصوص آخرین وضعیت قضای مجازی وشبکه های اجتماعی در جامعه بلوچستان ترتیب داده ایم که با هم می خوانیم .

با سلام؛ وقت به خیر؛ ممنون از اینکه وقت خود را در اختیار پایگاه خبری میارجل قرار داده اید ، ضمن سلام و وقت به خیر ، خود را معرفی کنید

سلام و درود من ، سعید رودینی فرزند محمد ( حاج خلیفه) متولد مرداد ۱۳۶۵ در دهستان خیرآباد بمپور هستم. تحصیلات ابتدایی تا مقطع متوسطه را درشهرستان بمپور گذراندم . هم اکنون دانشجوی  ترم آخر علوم سیاسی دانشگاه آزاد واحد زاهدان در مقطع ارشد و دانشجوی رشته  عمران در مقطع  کارشناسی دانشگاه علمی کاربردی سرباز می باشم .

آقای رودینی علت ورود شما به فضای مجازی چه بوده است؟

تا قبل از سال ۹۰ ، اخبار و رویدادهای خبری را از طریق وبلاگ ها ، سایت های خبری و حتی تله تکست تلویزیونی پیگیری می نمودم .تا اینکه نرم افزار واتس آپ به رسانه ها اضافه شد و از طریق برادر بزرگترم ، محمد ابراهیم ، من هم همچون سایر کاربران از این نرم افزار برای مطالبات و اخبار استفاده نمودم.

راهکارهای استفاده بهینه از فضای مجازی برای کمک و توسعه بلوچستان را بیان کنید

 همان گونه که در جریانید این نرم افزار در اواخر سال ۹۲ همه گیر شد وکاربران و کنشگران هر کدام به نوعی مطالبه گری خود را از ادارات و مسئولین محترم از طریق واتساپ انجام می دادند و در کل می توان گفت که این نرم افزار همه گیر انقلابی بزرگ در پاسخ گویی تمامی ادارات ایجاد کرد .

دلیل عمده ورود بنده به این فضای مجازی همین حس مطالبه گری و به تصویر کشاندن کمبودها و مظلومیت جامعه بلوچستان بود چرا که بر این باورم ۹۰ درصد محرومیت بلوچستان بستگی به سوء مدیریت ها دارد به گونه ای که با ارسال آمار وداده های نادرست و غیرواقعی به مرکز کشور و دولتمردان ، باعث شده اند که نگاه پایتخت نشینان به جامعه ما ، همچون کلان شهر ها و مناطق برخوردار باشد .

 ارزیایی خود را از میزان حضور موثر فعالین وجوانان بلوچ بیان کنید و بفرمایید که اساسا مردم بلوچ را موفق در فضای مجازی می دانید؟

در مورد محاسن  ومعایب فضای مجازی باید بگویم به نحوه نگرش کاربران بستگی دارد .البته هر پدیده نوظهور قطعا در آغاز معایب و محاسن دارد و اما در جامعه کمتر برخوردار بلوچستان باید بگویم خدا روشکر به دلیل مطرح نمودن ضعف مدیریت ها ، کمبودها با توجه به اینکه می تواند استانی برخوردار باشد اما نیست ، وجود نرم افزار واتساپ کمک قابل توجهی به شناساندن چهره واقعی منطقه نموده است و توجه بسیاری از دولتمردان ، مدافعان حقوق بشر و خیرین را به خود جلب کرده است . و حتی از دیدگاههای منفی که چندین سال است متاسفانه گریبانگیر آن حتی از رسانه ملی هستیم ، کاسته است .

  اما متأسفانه در باره ورود تحصیل کردگان بنام بلوچ باید این نکته را عرض کنم که بعضا مشاهده میشود به دلیل محافظه کاری و دوری از صدمات اداری ، در  فضای مجازی جهت مطالبه گری یا ورود نمی کنند و یا به ندرت احقاق حقوق مردم را می کنند.

اما من معتقدم افراد شاخص و مطرح جامعه اگر  در فضای مجازی ورود داشته باشند و از مدیران خرد وکلان مطالبه گری نمایند ، قطعا مورد حمایت مردم قرار می گیرند .بطور مثال درباره کاهش تعرفه برق مطالبه گران باعث شدند که مدیران و نمایندگان استان با مردم همگام و همراه شوند و مشکلی از مشکلات عدیده استان را بر طرف کنند .

چشم انداز آینده بلوچستان را در فضای مجازی چه می دانید؟

متأسفانه هر پدیده نوظهور قبل از اینکه مردم نسبت به آن آگاهی کامل داشته باشندو بعضا اگر تولید خارج باشد ، هنوز  نامی معادل آن در زبان رسمی کشور گزینش نشده ، در اختیار مردم قرار بگیرد ، قطعا معایبی از جهت شیوه نادرست استفاده خواهد داشت .و این موضوع مختص استان ما نیست که در کل کشور فرهنگ استفاده درست از علم و فن آوری هنوز جا نیفتاده است .

هم اکنون ۶۰ درصد جامعه بلوچستان به این فضای مجازی ورود نموده اند در حالی که هیچ گونه فرهنگ سازی مناسبی برای استفاده از آن نشده است و نکته اسفناک تر آن که مشاهده می شود بعضا جوانان و نوجوانان با ورود به این فضا باعث صدمات جبران ناپذیرانی به خانواده ها و خود افراد وارد کند هرچند که محاسن و خوبی هایی هم دارد . در این بین نقش جوانان بلوچ در  به چالش کشیدن سازمانها و نهادها و پاسخگویی روابط عمومی های نهادهای مذکور که باعث شده راندمان کاری خود را بهبود بخشند بی تاثیر نبوده است .

نقش فضای مجازی را برای رشد و جهش نخبگان در بلوچستان چطور ارزیابی می کنید؟

قطعا فضای مجازی در شناسایی و شناساندن چهره های موفق، فعال و پویای نخبگان نقش بسزایی دارد .نمونه این تاثیر شناسایی و شناساندن ورزشکار ژیمناستیک چابهاری بود که توانسته با کمترین امکانات ورزشی و رفاهی استعداد خود را در زمینه ورزش بروز دهد .و درسطح ملی معرفی شود و یا اینکه شناخته شدن نقاط محرومی چون دشتیاری که همین فضای مجازی باعث شد بسیاری از خیرین به این مناطق جهت مساعدت حضور یابند.

 جناب رودینی بفرمایید چکار می شود کرد که فضای مجازی بتواند به عنوان یک فرصت  به درستی در راستای هدایت جامعه نقش آفرینی کند؟

 برای تبدیل تهدیدها به فرصت های خوب و مثبت راه زیاد است .باید از مقطع ابتدایی و حتی پیش دبستانی و از خانه آموزش استفاده درست از فضای مجازی صورت گیرد .فرهنگ سازی در خانه و خانواده و مقاطع مختلف تحصیلی و تشکل های مردمی می تواند راهکار مناسبی جهت استفاده درست از فضای مجازی را رونق دهد .نباید علم و تکنولژی را از مدارس و کودکان دور کرد بلکه باید آنها را به استفاده درست تشویق نمود .

چه راهکارهایی پیشنهاد می کنید برای بهبود رشد جامعه در سایه شبکه های اجتماعی ؟

 اگر بتوان درقالب NGO یا تشکل های مردمی به شکل سازمان یافته تری در فضای مجازی ورود کنیم ، بطور قطع می توانیم برای آبادانی بلوچستان مثمر ثمر باشیم ، بطور مثال : NGO دانش آموختگان دکترای جامعه شناسی ، اقتصاد و کشاورزی و غیره می توانند با ورود مطالبه‌گرانه شان نقش مؤثری در بهبود شرایط جامعه داشته باشند. اگر دقت کرده باشید بخصوص در حوزه ایرانشهر که حوزه ای جوان است و قشر اکثریت جامعه را جوانان تشکیل می دهند ، باید به پرورش و آموزش توجه نمود .اینکه ابتدا پرورش را عرض کردم به لحاظ اهمیتی است که دارد . تا جسم و روح پرورش نیابد ، آموزش مفید نخواهد بود  ، اگر توجه کرده باشید بیشتر جرایم سایبری در فضای مجازی توسط افرادی رخ می دهد که در سن جوانی و حتی نوجوانی هستند، پس می طلبد که آموزش و پرورش ما در این زمینه حتما توجه کافی داشته باشد.

چنانچه صحبتی باقی مانده است در خدمت شما هستیم

در جامعه بلوچستان حس مطالبه‌گری بسیار پایین وضعیف است و این دلایلی دارد از جمله: قانع بودن مردم به آنچه دارند، نداشتن مطالبه‌گر واقعی، سوء مدیریت‌ها ( کم کاری و کار نابلدی شان را مخفی می کنند، سنتی بودن جامعه و طایفه گری باعث شده که بعضا مدیران ناکارآمد بر پست ها تکیه زنند و یا ناکارآمدی شان سرپوش نهاده شود؛ انشالله امیدواریم با آگاه سازی مردم و حق طلبی شان بتوانیم بلوچستان را به حق و حقوق واقعی اش برسانیم.

شیدا حسن‌زهی