امید امیریان عضو تیم ملی دومیدانی ایران می‌گوید: در صورت توجه به زیرساخت های رشته دو میدانی در بمپور هر سال چند نفر به تیم ملی دعوت خواهند شد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی میار جل؛ در روستای میرآباد شهرستان بمپور در خانواده‌ای شش نفره متولد شد. از دوران نوجوانی با توکل به همت و پشتکاری که داشت در زمین‌های خاکی و بدون امکانات بمپور تمرین در رشته دو میدانی را شروع کرد و خیلی زود توانست با موفقیت در رده های مختلف استانی به تیم ملی ایران دعوت شود . امید امیریان ملی پوش دو میدانی ایران سال‌هاست در کنار دیگر دوست و همشهری‌اش عبدالرحیم درزاده به عنوان عضو ثابت تیم ملی دومیدانی ایران حضور دارند.

تلاش و پشتکار او ستودنی است و بارها نشان داده است که محرومیت ها نمی تواند مانع رشد جامعه شود و فقط مسیر رشد و موفقیت را سخت تر می‌کند . مسیری که امید امیریان می گوید توانسته است با تلاش آن را برای خود هموار کند . پایگاه اطلاع رسانی میار جل در ادامه گفت‌وگوهای خود با استعدادهای درخشان بلوچستان گفتگویی با امید امیریان ترتیب داه است که آن را با هم به نظاره می نشینیم  .

سلام و خسته نباشید. خودتون رو برای ما معرفی کنید و بفرمایید از چه زمانی پا به فعالیت  در این رشته ورزشی گذاشتید؟

 عرض سلام و ادب احترام دارم خدمت شما ، وقتتون به خیر من  امید امیریان هستم از شهرستان بمپور، روستاي میرآباد عضو تیم‌ ملي دوومیداني ایران  ،از 94/8/15شروع به فعالیت کردم  در این رشته ی ورزشی کردم و از اونجایی که احساس می‌کردم توانایی کار در این رشته را دارم تلاش وکوششم را بیشتر کردم و با جدیت بهتر و بیشتری پا به این عرصه گذاشتم و خدا رو شکر توفیقاتی هم به دست آمده و در حال حاضر هم در اردوی تیم ملی حضور دارم.

از سختی های این رشته و کار برای خوانندگان میار جل بیان کنید.

هررشته ورزشي سختي‌های خودش را دارد، ولي دو و میداني خیلي سخت است، نیاز به تلاش و کوشش بسیاري دارد، سختی های این رشته ورزشی مانند دیگر رشته‌ها زیاد است و در واقع باید بگویم هیچ رشته ورزشی  نیست که سخت نباشه و همه رشته ها سختی های خودشون رو دارند  و به خصوص این سختی ها در استان ما که از کمترین امکانات ورزشی برخوردار است خودش رو بیشتر نشون می ده ، به عنوان مثال در شهرستان بمپور که چندین ملی پوش در رشته دو و میدانی دارد هیچ گونه امکاناتی که مخصوص این رشته ورزشی باشد را نداریم و حتی امکانات شخصی بچه های این رشته دراین استان نیز زیر صفر است و این ها فقط برخی از مشکلاتی هستند که ما سالهاست با آونها دست و پنجه نرم می کنیم.

با توجه به کمبود امکاناتی که استان ما دارد چی شد که شما توانستید با وجود کمبود امکانات در این رشته موفق باشید ؟

بالاخره کمبود ها همیشه بوده و هست و هیچ وقت هم از بین نمی رود ، این امید و و تلاش و انگیزه است که می تواند ما را به سمت هدف و موفقیت سوق دهد ، البته برخی بد قولی ها در فضای منطقه باعث دلسردی می شود اما من با تلاش و کوشش خودم و حمایت  خانواده  تا حدودی توانسته ام برخی انتظارات را بر آورده کنم اما برای رسیدن به مقصد نهایی  زمان زیادی لازم دارم.

 بزرگترین مشکلات و موانع رشد ظرفیت‌های ورزشی استان را در چه می‌بینید؟

نبود امکانات، حمایت نکردن ،نداشتن اسپانسر ،ایاب‌ذهاب ، اینها برخی از پیش و پا افتاده ترین مشکلات هستند که دست ما رو به کلی بسته است و گاهی وقت ها کمر شکن است و هیچ کاری  نمی‌توانیم انچام بدیم در مقابل این مشکلات ، باور بفرمایید در استان ما بیشترین مشکلات را داریم ، به گونه ای که اصلا قابل قیاس با دیگر استان ها نیستیم ، اینها فقط برخی از مشکلات و مسائلی هستند که به راحتی می توانند بری توسعه ورزش در استان ما سنگین باشد.

 چه راهکاری برای حل این مشکلات پیشنهاد می‌کنید؟

ورزش استان ما خیلي بهتر از اون چیزی میشه که فکرشو میکنیم ، چون استعداد های بسیاری رو در خودش داره اگر  رسیدگی و بیشتر دیده بشن ، حرف برای گفتن خواهند داشت ، دانیال شه بخش رو ببینید ، من می دونم در سخت ترین و بدترین شرایط توانست موفق بشه بزرگترین افتخار تاریخ ورزش استان رو به دست بیاورد و این مقدور نمی شد جز با همت و تلاش و کوشش فراوان.

نقاط ضعف قوت ورزش استان رو چگونه ارزیابی می‌کنید؟

 ببینید جواب این سوال شما رو می توان از ابعاد مختلف دید ولی خوب از یک منظر که بخوام به این مهم بپردازیم در خصوص نقاط قوت باید بگم بارزترین نقطه قوت استان ما داشتن سرمایه های ارزشمند و نیروی توانمند جوانی در همه ی عرصه ها هستن، ورزشکارانی با بهترین وبالاترین ظرفیت و استعداد که می توانند در سخت ترین شرایط افتخار افرین باشند  اما در خصوص نقاط ضعف اگر بخوام حرف بزنم باید چیزهای تکراری را اسم ببرم ، چیزهایی مثل عدم داشتن اعتماد به نفس و همچنین نبود امکانات و گاهی وقتا هم نداشتن مدیریت ها در بخش های کلان با عث بروز مشکلاتی میشه که در دراز مدت آسیب خواهد زد به ما   .

 از سختی های رشته ورزشی خودتون بگین و بفرمایید چطور با این کمبود ها کنار میآید؟

ورزش دو و میدانی یک ورزش  خیلی سخت و نفس گیر است که تلاش بسیار و کوشش میخواهد  تا به واسطه آن ورزشکار بتواند برای خودش به جایی برسد، شخص بنده  در این رشته بدون هیچ حمایت  به  این جا رسیدم و تنها چیزی که دستم رو همیشه گرفته حمایت ها و دعای خیر خانواده ام بود، تلاش زیادی کردم و امیدوارم بتوانم در آینده با عث سربلندی مردم و کشورم باشم.  

برنامه‌های آینده شما چیست و چه مسابقاتی را پیش رو دارید ؟

 در حال حاضر در کنار دیگر بچه ها  به شدت در حال تمرین در شرایط خیلی سخت و غیر استاندارد هستیم و برای برنامه آینده  باید بگم  که آینده ما به فدراسیون بستگی داره که زمان مسابقات رو تعیین کنه و خوب با توجه به شیوع ویروس کرونا ، مسابقات فعلا  لغو شده و  من  همچنان باید تمرینات خودم رو در شهرستان بمپور ادامه دهم.

 یک نصیحت برای علاقمندان به این رشته ورزشی  که در نظر دارند وارد این عرصه شوند؟

من کوچکتر از آنی هستم که بخواهم نصیحت داشته  باشم اما  به عنوان کسی که چند سالی هست در این عرصه دارم تلاش می کنم و تجربه کسب کرده ام باید بگم هیچ کاری و بهتر بگم هیچ موفقیتی در دنیا بدون تلاش و تمرین حاصل نمی‌شود، اگر قرار است ما در رشته و هر فرایندی به موفقیت برسیم بهترین و مهمترین  فاکتور رسیدن به موفقیت انجام تلاش و کوشش فراوان و مشخص کردن هدف و تلاش برای  رسیدن به آن موفقیت است .

حرف پایانی ؟

ما به حمایت و توجه نیاز داریم و امیدوام که مسئولین ما خیلی زودتر  به فکر حمایت ورزشکاران بشوند و از رسانه  خوب میار جل هم ممنونم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند و امیدوارم بتوانم روزی برای این مردم افتخار آفرینی مجددی داشته باشم . موفق  باشید 

محمد یاسین جلالزهی