پایگاه اطلاع رسانی میارجل: خبر اعلام وصول تقسیم بلوچستان به چند استان در مجلس با واکنش های متعدد و گاه متضادی در میان فعالین و نخبگان بلوچ روبه رو شد. البته اکثریت واکنش‌ها همانند سالهای قبل نبود و نشان می داد که محاسبات و شاید پختگی بهتری در میان نخبگان و موثرین جامعه بلوچستان شکل گرفته که قابل تامل است. اینبار تلاش بیشتری شده بود که اگر مخالفت صریحی هم بیان می‌شود، حتما همراه با نقد کارشناسی باشد.
نخبگان و فعالین بلوچستان به خوبی متوجه شده اند که نباید تصویری غیرقابل گفتگو درباره مسائل کلان سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سرزمین مادری خود نشان دهند، زیرا همواره گروه هایی وجود دارند که می خواهند تصویری دیگر از فعالین و نخبگان بلوچ در سطح کشور نشان داده و آن را بهانه‌ای برای منزوی کردن فعالین بلوچ قرار دهند. همچنین یک آگاهی جمعی در خودمان شکل گرفته که در صحنه های سیاسی و اجتماعی باید با قواعد و ملاحضات خود در این صحنه ها پیش برویم.
اما تاکنون از برآیند سخنان بزرگانی همچون مولانا عبدالحمید، برخی نمایندگان مجلس همانند معین الدین سعیدی و یا کارشناسان شناخته شده و برجسته بلوچ همچون استاد محمد پیرملازهی و دیگر فعالین بلوچ، باوجود اینکه تمام مواضع شان کاملا شبیه به هم نیست ولی می توان دو نکته مشترک را استخراج کرد:
* اول اینکه فعالین و نخبگان بلوچ نگرانی‌ها و سوالات جدی درباره تقسیم بلوچستان دارند.
* دوم اینکه درباره دلایل مخالفت و یا پذیرفتن و چگونگی تقسیم بلوچستان استدلال های جدی و بومی در میان نخبگان قوم بلوچ وجود دارد.
حال سوال اساسی این است تکلیف فعالین و نخبگان بلوچ از این بعد چیست؟!
به نظر می‌رسد که فعالین و نخبگان بلوچ در مرحله اعلام برخی نگرانی‌ها و ایجاد پرسش‌های جدی از تقسیم بلوچستان موفق بوده‌اند و در انتقال پیام خود به مسئولین و حاکمیت همدل و غیر منفعل و اثباتی عمل کردند.
اما مرحله دوم این است، که باید گفتگوی درون بلوچستانی درباره تقسیم بلوچستان شکل بگیرد؛ زیرا واقعیت این است که گرچه درباره نگرانی‌ها از تقسیم بلوچستان همدل و هم تحلیل هستیم ولی درباره نوع مواجه و رد و یا پذیرش این موضوع هم تحلیلی و هم دلی کافی وجود ندارد. تاکنون مواضع ما فعالین بلوچ در مواجه با تقسیم بلوچستان، بیشتر اعلام موضع در برابر مسئولین و حاکمیت بوده و نه گفتگوی های درون بلوچی و نه تلاش برای رسیدن به اجماع در اعلام نظر مشترک. حداقل فایده شروع گفتگوهای درون بلوچی، امید برای روشن تر شدن ابعاد موضوع و رسیدن به موضع درست و از همه مهمتر احتمال دستیابی به اجماع قوی‌تر است.
اما مرحله سوم این است که همچنان باید استدلال‌های خودمان را بیان کنیم و طیف های مختلف و با سلایق و حتی چشم اندازهای مختلف باید پرتعدد سخن بگویند. باید جامعه بلوچستان سبد نمایندگان و موثرین خود را از استدلال های علمی، اجتماعی و سیاسی پرکند.
مرحله چهارم نیز این است که باید مطالبه کنیم که به نگرانی ها و پرسش های ما پاسخ های دقیق و شفاف از طرف حاکمیت و مسئولین داده شود. البته این ملاحظه را باید در نظر داشت که اگر مراحل قبلی به خوبی طی شود، پشتوانه خوبی برای اجرایی کردن مطالبه چهارم خواهد بود.
مرحله پنجم و آخر نیز این است که وقتی استدلال ها را گفتیم و پاسخ های درون بلوچی خود را هم شنیدیم، می توانیم تصمیم بگیریم؛ تصمیمی که البته باید مورد اجماع و تایید اکثریت نخبگان و موثرین بلوچ باشد.
پایگاه اطلاع رسانی میارجل اعلام آمادگی می کند که نظر فعالین و نخبگان بلوچستان را درباره رد یا تایید یا نوع مواجه با موضوع تقسیم بلوچستان به چند استان با افتخار منتشر کند.
*هیات تحریریه پایگاه اطلاع رسانی میارجل
