به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی میارجل؛ عبدالباسط بهرامی نوشته است:  اخیراً در کشور بدلیل اتفاقات پیش آمده  برخی از گروهها ، بالاخص چهره های سیاسی ، مذهبی... با سرعتِ غیرمجاز در تقلای شکستنِ حریمهایِ عبور ممنوع یکدیگر بودند و هستند ، برخیها هم بالعکس کاملا مسکوت و مغفول . که این امر نه تنها منجر به علاجِ مشاکل نبوده ونیست  بلکه زخمها را عمیقتر میسازد ، چه نیک بود این افراد از نمایندگان مجلس گرفته تا معممان و مسئولان.. بجای سرعت یا سکوت و تعلل که نتیجه ای بجز انباشت مصائب ندارد ، *بموقع* ارائه ی طریق میکردند ، نه اینکه برخیها پس از گذشت یکماه از حادثه ی ناگوار ۸ مهر ۱۴۰۱ زاهدان و اخیراً شاه چراغ ،  تازه  به زعمِ خود بر حسبِ وظیفه یا دفاع از موکلین و مقلدین  گاه به نعل و گاه به میخ ، جارِ نیم بندی سر دادند ، آخر پس از مرگ سهراب نوش دارو چه سود. کاش شما منتخبین ، پیشوایان و مسئولین بجای سرعت یا سکوت و تعلل ، به شیوه  منطقی ، علمی و عملی در چارچوب قانون *اما به موقع*  بانگ  یا اقداماتی به نفع مردم و کشور انجام میدادید. بهر روی آنچه از اوضاع و احوالِ جامعه معلوم میگردد هیچ تجویزِ مفیدتری بجز دیدنِ واقعیات ، اجرای عدالتِ صادقانه و نگاه کاملاً برابر  فارغ از نوع رنگ، نژاد ومذهب ...نمیتواند باشد.