به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میار جل؛ در پی اظهار نظر یکی از نمایندگان استان و طرح چندباره مسأله تقسیم استان از سوی وی، موجی از اعتراض و اظهار نظر در محافل مختلف شکل گرفت. بر این اساس جمعی از فعالین و کنشگران سیاسی و اجتماعی از طیف های مختلف فکری بنابر احساس مسئولیت نسبت به ثبات و توسعه استان و شهروندان ساکن در آن تصمیم گرفتند با امضای این بیانیه ، به دغدغه های به حق شهروندان که در ادامه متن می آید تاکید نمایند:
۱-اگر چه در کلان کشور، رویکردها و سیاستهای نظام در راستای حصول منافع حداکثری جمعی است اما برخی از اندیشه ها، رویکردها، سیاستها و برنامه های رسمی و غیر رسمی یک سده اخیر در مواجهه با مناطق پیرامونی و اقوام کشور سبب بروز برخی عکس العمل ها، بدگمانی ها، تعمیق شکاف ها، به چالش کشیدن همزیستی مسالمت آمیز دریک منطقه زیست مشترک، بروز افراط گرایی و بنیادگرایی و بدبینی نسیت به هرگونه طرحی از سوی دولت شده است. که در علل بروز این آسیب ها می توان به: «فخر فروشی های جمعی که هویت ملی ایرانیان را صرفا" بر فرهنگ و اعتقادات بخشی از جمعیت ایران می بینند»، «تاکید بر سیستان و برخی تعرضات به عناصر فرهنگی، تاریخی و سرزمینی بلوچستان»، «حکمرانی مرکزگرا، نامتوازن و مبتنی برایدئولوژی مذهبی»و...اشاره داشت.
۲-تجربه تلخ تقسیم این خطه ، چه به صورت واگذاری به کشور نوظهور همسایه و چه به استانهای هم همجوار( خراسان، هرمزگان و کرمان) بخوبی نشان می دهد که هر کدام از بخشهای جدا شده فقیرتر، محروم تر ، بی صدا تر و دارای ناچیزترین حضور و نفوذ در مراکز تصمیم گیری کشور با استان متبوع خویش هستند و این تقسیمات به «غریبه گی»، «دور ماندگی » و« استحاله هویتی » مناطق جدا شده انجامیده است و اکنون با تجربه بدست آمده دیگر نمی توان موافق تقسیمی دیگر بود.
۳-مشابه طرح تقسیم بلوچستان، متاسفانه در سالهای اخیر سعی وافری شده است تا با تبلیغ و جا انداختن نام مکران، نام و هویت تاریخی بلوچستان کمرنگ شده و به محاق رود. گفته های صریح یکی از نمایندگان موافق طرح مبنی بر حذف نام بلوچستان و در عین حفظ نام سیستان نشان از همراستایی این طرح با سایر طرحهایی است که در لفافه توسعه، قصد حذف نام بلوچستان را دارند.
۴- یکی دیگر از دلایل مخالفت اظهار نظرهای همراه با سوء گیری و جانبدارانه برخی از شخصیتهای سیاسی موافق تقسیم استان است که با جعل، تحریف و دستبرد در تاریخ، عناصر فرهنگی و هویتی و تقسیم بندی های زبانی سرزمین بلوچستان در صدد برنامه ریزی برای تقسیم استان هستند که به بدگمانی ها دامن زده و زمینه مخالفت را در سطح نخبگان و واکنشهای احساسی در سطح عموم را فراهم آورده است که نتیجه طرح چنین سخنانی، گسست بیشتر بین حاکمیت و اقوام است.
۵- یکی از استدلالهای موافقان تقسیم استان،رسیدن به توسعه یافتگی هرچه سریعتر است. امضاء کنندگان این بیانیه معتقدند که دلایل و تجربه های فراوان در داخل و خارج از کشور وجود دارد که این استدلال را نقض می کند و اصولا معتقدند که توسعه ارتباط عمیقی با فرهنگ، آموزش، تقویت زیرساختهای استان، توسعه ظرفیتهای انسانی،توسعه ظرفیتهای مدنی و بخش خصوصی، حکمرانی مطلوب و تمرکز زدایی در سطح ملی و دادن اختیارات به استانها و... دارد و الزاما" تقسیم و کوچکتر شدن واحدهای سیاسی تا بر بستری از بنیانهای پیشران توسعه قرار نگیرد به توسعه یافتگی ختم نمی شود.
۶- باور داریم که هر گونه گزاره و امر توسعه ای در استان بر بستری از اعتماد و همبستگی های همدلانه شکل می گیرد.در شرایطی که بدبینی ها و سوظن های تاریخی وجود دارد و برخی از سیاستها و برنامه های رسمی و غیر رسمی نظیر:طرح توسعه سواحل مکران، اسکان جمعیت در پهنه سواحل مکران ، مساله حضور سرمایه گذاران خارجی، مسأله چگونگی بهره برداری از منابع استان و... طی سالیان اخیر بر این بدبینی ها و سو تفسیرها افزوده است. طرح مسأله تقسیم استان در استانی با تنوع قومی و مذهبی به خلق شکافها و تضادهای بی پایان جدید می انجامد.
بنابر آنچه در بندهای این بیانیه آمده است امضا کنندگان ضمن مخالفت با مساله تقسیم استان سیستان و بلوچستان معتقدند:
-بجای مساله تقسیم استان همه ظرفیتهای استان بکار بیفتد تا زمینه استقرار ادارات کل، توسعه ظرفیت راههای استان، توسعه ظرفیتهای اینترنت، جلب و جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی، مساله مهم آب ودهها مساله و چالش بزرگ دیگر در حوزه های اقتصادی و فرهنگی رفع شود.
-آنچه به باور امضاء کنندگان این بیانیه برای کشور مفید و سازنده است، نگاه توسعه مدار بر مبنای حقوق شهروندی احاد ملت فارغ از مرزبندی‌های عقیدتی، سیاسی و جغرافیایی برای رسیدن به اهداف و منافع مشترک کلان کشور است.
لذا چنین طرحی یا هر طرح مشابه با هر شکل و عنوانی که خارج از مفاهیم، اصول و قواعد توسعه‌گرایانه و به شکلی مرموز و غیرشفاف و توسط افرادی با نگرشی افراطی و با تعصب آشکار علیه قوم بلوچ دنبال شود نمی‌تواند با نظر مثبت و رضایت قلبی این قوم همراه باشد.
-همه ارکان حاکمیت، جامعه مدنی، اندیشه ورزان و خرد ورزان کشور و استان که به توسعه، رفاه و همزیستی مسالمت آمیز در این پیکره سرزمینی می اندیشند می خواهیم که با پذیرفتن واقعیت‌ها و احترام به تفاوت‌ها و تکثر، گفتمانی وحدت بخش، ثبات ساز و توسعه مدار و همه جانبه را بسازند و تقویت کنند تا زمینه جولان جاعلان تاریخ و افراط گرایان دراین پهنه تاریخی بسته شود.
جمعی از فعالین و کنشگران سیاسی استان سیستان و بلوچستان که اسامی آنها به شرح ذیل می آید:
1- عظیم شه بخش
2-پیرمحمد ملازھی
3- داد کریم باشندہ
4- یاسر کرد
5- یونس پاکزاد
6- سارا خوشخوی
7- عبداللہ آسکانی
8- امان اللہ تمندہ رو
9- عبدالوھاب ایران نژاد
10- اکبر ریسی
11- سعیده خاشی
12 محمد صدیق ابرو فراخ
13- ابوبکر نرماشیری
14-عبدالروف ایراندوست
15-مصطفی دانشور
16-محمد انور پناہ
17-یاسین بر فروشان
18-بھادر نادری
19-مھرداد برنایون
20-عبدالکریم رئیسی
21-محمد حسین بزرگزادہ
22- فرامرز بزرگزادہ
23- جمشید حسین زھی
24- منوچھر پرنیان
25- خالد بارانزھی
26-مجیب الرحمن صالحی
27- ناصر ریگی
28- نظر محمد کدخدایی
29-عبدالقادربلیدئی
30- محمود سربازی
31- اسحق رمشکی
32- سعید سعیدی
33- مولابخش امیری
34- محمود کاوه سرجو
35- عبدالسلام بلوچ زادہ
36- منوچھر بارکزھی
37- محمد حسین رئیسی (میران)
38- ناصر بلیدئی
39- نور محمد نادری
40- نصیر بارکزھی
41- رحمت اللہ صالحی
42- پرویز سارانی
43- ادھم آشیان
44- حمید اللہ بارکزھی
45- حبیب اللہ ملک
46-محسن مرئی
47- محمد امین ملک زادہ
48- انس آرامش
49- آیلین میر مرادزھی
50- مرتضی سنجرانی
51- جلیل بارکزھی
52- عبدالقادر براھویی
53- عبدالرحمن جھاندیدہ
54- حوا نارویی
55- محمد علم دادور
56-غلام محمد اله دادی
57محمود دانشور
58 عبدالسلام بزرگ زاده
