چہ میارجل ءِ بنجاھی ھالرسانی ءِ ھالانی رد ءَ ; ماں ھمے جاورھال ءَ کہ بلوچ استمان ءِ ھاسیں مردمان ءُ رسانکدری ءُ سیاسی جھدکاراں پہ دزاپ ءِ ھونباریں تپاک ءِ بارو ءَ بے موچ انت یا کہ لھتے ھم وتی مارشتی دیدانک ءَ پَدّر نہ کتگ انت بلے چو زاھر انت کہ دُزّاپ ءِ ھونباریں تپاک ءِ جیڑہ ، یک دو سریں راھے ءَ ماں پُترتگ .
اولی راہ ءِ چمشانک ھما انت کہ مولانا عبدالحمید ساھب ءُ لھتے باز دگہ سُنّی ملا ءُ نیکراھی سروکاں ، چوشکہ پیشتر ءِ مدام رندگیری کتگ ءُ کنگ ءَ انت ءُ آ راہ ، ھکومت ءُ سرکار ءِ گوم ءَ گپ ءُ تران ءُ نند ءُ نیاد کنگ ءُ پہ اے بدیں تپاک ءِ پَدّر ءُ پھنامیں ڈَکّ ءُ نیمونان ءِ تل ءُ توک ءِ درگیجگ ءُ ملام کارانی شون دیگ دیم پہ آمید گسان انت .
دومی راہ کہ مدام چہ درمکانی نیمگ ءُ ڈن چہ ایران ءَ رند گیری کنگ بوتگ ، ھما دگانی سر ءِ میڑ ءُ جن ءُ چوپ انت کہ بلوچ راج ءِ لھتے چہ در ملک نندوکیں سروکی ءُ پیشونکی ءِ مُدّھا گِران ، اے راہ ءِ سر ءَ زور جَنَگ انت ، ھماھاں کہ گوستگیں روچانی تہ ءَ ، پَد مہ پَد ، مولانا ساھب ءَ پہ اے ھاتر ءَ کہ گپ ءُ تران ءُ نند ءُ نیاد ءِ رھبندانی سر ءَ منوگر اِنت ، ڈوبارگ ءُ ملام کنگ ءَ انت داں اود ءِ کہ اے واجہ ءَ را ناشریں موک ءُ بھتان ھم جنگ ءَ انت .
لھتے چہ درملک نندوکیں بلوچاں ، مولانا ساھب ءِ راہ ءُ رھبند ءَ پہ اے ڈولیں جنجٹ ءُ شِلگِرھانی بارو ءَ کہ ماں گوستگیں سروھداں کار مرد کنگ بوتگ ، ناھودگ زان انت . چہ دگہ نیمگے مولانا ساھب ءَ پَدر کتگ کہ زورانسری ءِ راہ ءُ رھبنداں پہ چوشیں جیڑہ ءُ شِلگِرَھانی بِرچِنگ ءِ بارو ءَ ،  ملک ءِ نا ایمن کنت ءُ پہ درُستاں ،  ھاسکار مردمانی سر ءَ تاوان باری ءِ سَوَب بیت .
گوستگیں آدینگ ءِ سر ءُ چیرانی تہ ءَ ، ماں اے روچ ءِ  ھاسیں نماز ءِ برجم دارگ ءَ زاھر کت کہ بلوچستان ءِ مردم ، گیشتر ءَ اولی رھبند ءِ سر ءَ پاد مٹ داتگ ءُ اے رد ءَ ، چاگردی ءِ سیاسی جھدکاراں گیشتر چہ دگراں اے راہ ءُ رھبند ءِ منوگر انت / رجانک : میرجلال