یک روچے جنگل ءِ بادشاه واب اَت ، کسانیں مُشکے آئی ءِ سَر ءَ سِرّ ءُ کَپ کنگ ءَ اَت همے سوب ءَ شیر چه واب ءَ پاد کیت ءُ مشک ءَ دست ءِ مُچّ ءَ کنت ءُ دپ ءَ په آئی ءِ ورگ ءِ واست ءَ پچ کنت .
گڑا مشک پریات کنت ءُ گْوش اِیت : "او جنگل ءِ بادشاه من چه ترا پهلی لوٹاں ، اِے بری من ءَ پهل کن دگبرے اِے ردی ءَ نه کناں ، ءُ هچبر چه تئی بوهیری ءُ مزنی ءَ نه شموشاں ، چے به زان ئے بلکیں روچے تئی مهرانی دیم ءَ در آتکاں !"
شیر ءَ مشک ءِ کتگیں هبرانی سر ءَ جیڑ ات بلکیں روچے ناں روچے آ من ءَ کمک کت کنت گڑا مشک یلو دات ئِے .
مدتے ءَ پد لهتیں شکاری جنگل ءَ آتک ءُ شیر گپت ءُ گوں لڈّوکاں یک درچکے ءَ بست اش ، هما وهد ءَ مشک چمود ءَ گوز ایت ءُ گند ایت که جنگل ءِ بادشاه گوں ساد ءَ بستگ اش گڑا مشک ساد ءَ گوں دنتاناں کَتر ایت ءُ شیر آجو بیت .
مشک چه وتی کتگیں نیکی ءَ سک باز وشهال بیت ءُ دیم په شیر ءَ کنت ءُ گوش اِیت :"من ترا نگشت که روچے ناں روچے تئی نیکیانی دیم ءَ درکایاں ؟ "
رجانک : میرجان میر
.png)
