چہ میارجل ءِ ھالرسانی بنجاہ ءِ ھالانی رِد ءَ : مھسن دامنی ءَ کہ یادداشتے پہ میارجل ءَ روان داتگ اِے وڑ ءَ اِنت :
گوں یک سنگتے ءَ چنت روچ پیش ڈیک وارت کہ وتی کسترکیں بچک ئِے گون اَت گوں چک ءَ بلوچی تران کت گنداں کہ سرپد نہ بیگ اِنت چہ پت ءَ جست کرت زاناں شمئے چک بلوچی ھبر کنگ نہ زانت ؟ زاناں شما ماں لوگمان ءَ بلوچی گپ نہ کنگ اِت ، گون کسانیں بے تواری ءَ گوشت ئِے اناں ! جستوں کت پرچا ؟ زاناں شما لوگ ءَ گوں یک ءُ دگر ءَ بلوچی ھبر نہ کنگ اِت ؟ گوشت ئِے کنگ اِیں ! گوشتوں اگاں گپ کنگ اِت گڑا چتو اِے زھگ بلوچی ھبر کنگ نہ زانگ اِنت ۔ آئی ءَ دَرّائینت : اِیشی ءَ چہ ھما بندات ءَ داں کہ انی بازیں پلم ءُ کسمانک چارگ اِنت پمیشکا بلوچی ھبر کت نہ کنگ اِنت ۔
ھیر ! من آئی ءِ گپاں رزا نہ بوتان ءُ گوں وت اِے وڑ ءَ جیڑ اِت کہ کجام منانکے کہ لھتیں لوگمان وتی چکانی بُنکی ھکانی دیم ءَ دیوال بیگ اَنت ءُ آیاں چہ وتی زبان ءِ دربرگ ءَ زبھر کنگ اَنت ۔
 اگاں ایوک ءَ منی سنگت ءِ چک بلوچی ھبر کنگ ءَ نہ زانت پرواہ نہ اِنت ،راستیناں لوٹ اِت اِے ٹول ءِ مردمانی شمار گیش بیان اِنت گڑا پمیشکا من گوں لھتیں لوگماناں گپ کتگ کہ پرچا ماں لوگ ءَ وتی شھدیں زبان ءَ گپ نہ کنگ اِت ؟ بلے پہ بژن بازیناں اِے منانک پیش کتگ وھدے کہ وانگجاہ ءَ رو اَنت آیانی زبان رِچوک بیت ءُ ھچ وڑیں گالوار اِش مہ بیت ۔
وھدے کہ لوگ ءِ مردمانی اِے پسو ءَ کہ جیڑگاں منی جند ھچ وڑ ءَ رزا نہ بیگ اِنت  لوگمان بس پہ ایشی کہ چک وھدے وانگجاہ ءَ ، شھدربرجاہ یا چاگرد ءَ روت بے گالوار ءَ شری ءِ سر ءَ پارسی زبان ءَ گپ بجنت ۔ل بزاں بس پہ اِے ھاتر ءَ کہ گالوار مہ بیت ئِے ماتی زبان ءَ پادمال بکن اَنت منی ھیال ءَ اِے شریں منانکے نہ اِنت ۔
چو کہ ایران ءِ زبان پارسی اِنت گڑا وانگجاہ ءُ زانت دربرجاہ ءُ کارجاہ ءُ چاگرد ءَ چک کہ روت پہ ارزانی آئی ءَ دربارت ھر چنت لوگمان ءِ مردم کم کاری ءِ آماچ ھم بہ بنت پرچا کہ ملک ءِ رھبند چک ءَ لاچار کنت کہ پارسی زبان ءَ در بہ بارت ءُ آ کم کم ءَ سوبمند بیت کہ آئی ءَ شری ءِ سر ءَ بے گالوار ءَ ھم یات گپت کنت
 چو کہ بازیں راجانی چکاں ماں  ایران ءَ گندگ اِیں ، ماتی زبان ءِ کش ءَ پارسی ءَ انچو رچوک گپ جنگ اَنت کہ گپ نہ بیت اگاں کسے پجاہ اِش میار اِیت یکے گُش اِیت بلکیں چہ کسانی ءَ دانکہ مزنی ءَ تھران ءَ بوتگ اَنت !
چیزے کہ چہ درستاں گیشتر سوب بیت کہ لھتیں لوگمان بلے درست ناں کہ وتی ماتی زبان ءَ نادلگوش بہ بنت ! پرچا کہ پولکاری ءَ منارینتگ کہ اِے ٹول ءِ مردم گیشتراں انچائیں ھیال ماں سر ءَ ھست اِش کہ مئے چک ءِ ویلو برز بیت باید اِے ٹول ءِ مردماں بگش اِیں
 کسے کہ وتی زبان ءَ گپ جنت مکنت  ناں ویلو ئِے ھست بلکیں یونسکو ءِ دیدانک ءَ آ بے زانگ ءُ بے سواد شمار بیت ۔