چہ میارجل ءِ رسانکدر ءِ بُنجاھی ھال ءِ نیمگ ءَ : بلوچستان ءِ کوھنیں ھالکار ءُ تژن نبیس ءَ نبشت : روچانے کہ "ساسی مانکن " ءَ ماں وتی بے رھبندیں تامُری زیمل ءِ توک ءَ گوں مِنت ءُ زاری ئِے کہ پہ سمیہ ءَ کُت ئِے کہ سمیہ ءِ دیم ءَ چہ روگ ءَ بہ گر اِیت بلے گڈسر ءَ سمیہ شت ءُ 12 میلیون کس چہ اے جتائی ءِ سوب ءَ دست اِش ماں دپ ءَ کُت ءُ ھَبکہ ءُ ھیران بیت اَنت ، یک انچیں جتائی ءُ گمے  اَت کہ انگت چہ سیمین ءِ جُتائی کہ چہ نادر ءَ اَت بدتر بیت بلے ھیراناں کہ پرچا مُرگاں چہ چھبار ءُ کنرک ءُ دشتیاری ءَ شُت اَنت ءُ بال اِش کُت ءُ ھچ ھال ءُ اِھوالے چہ آیاں  نیست.

مرگاں وتی کم ودی بیگ ءِ سوب ماں دشتیاری ءُ چھبار ءُ کنرک ءِ آبریچ ءَ اِے وڑ ءَ درانگاز اِتگ کہ استان سیستان ءُ بلوچستان ءِ جھاد کشاورزی ءِ وراک جاہ ءَ مئے واست ءَ لھتیں ورگی وراک پُجارینتگ کہ سورو ءُ سویا ءِ نام ءَ گپت کن اِیں بلے انچیں کیمت ئِے مئے سر ءَ اِیر کُتگ کہ مئے واھند باید چیزے زَرّ مئے سر ءَ اِیر بہ کن اَنت دانکہ ما شمئے پرزونک ءِ سر ءَ پد ءَ واتر بہ کن اِیں مرگاں دیم تر ءَ تران کنان کُت : اِے نِھر ءُ مُلّ کہ جھاد کشاورزی ءَ پہ ما اِیر کُتگ کہ مئے ماتاں واھگے پہ سانگ ءُ سور ءَ گوں کروساں نیست ءُ بِلّ توری مئے پدریچ پھک بے بُن ءَ گار بہ بیت بلے اِے رزوائی ءَ کبول نہ کن اِیں ۔

مرگاں ھمے وڑ ءَ دیم تر ءَ تران کنان کُت : مَلامے کہ جھاد کشاورزی ءَ مئے سر ءَ ایر کتگ ھم ھِچ وڑ ءَ سگّگی نہ اِنت ، زاناں ھچ کس نیست کہ اِے زِمّہ واراں بہ گوش اِیت : کہ ما چھبار ءُ دشتیاری ءُ کنرک ءَ ماں 11 مرگداری ءَ زِند گوازینگ اِیں شما چتور مارا پہ کُشگ ءَ پھرہ ءِ کوش جاہ ءَ پہ کُشگ ءَ راہ دیگ اِت ؟ ءُ شما شری ءِ سر ءَ زانگ اِت کہ چھبار ءُ دشتیاری ءُ کنرک ءُ گِھ ءِ شھرانی مردم مارا زِندُکا ور اَنت ءُ مئے بَدَتگِیناں نہ ور اَنت ۔

چہ شما پرمانداراں ، جھاد کشاورزی ، دامپزشکی ءُ مرگدارانی گَلّ (اتھادیہ)  ءِ گور ءَ دزبندی کن اِیں کہ مارا پہ کُشگ ءَ پھرہ ءَ روان مہ دے اِت ءُ مئے سر ءَ 15500 ءِ نِھر اِیر مہ کن اِت گڑا آ وھدی مرگداری لاچار اَنت کہ چہ ھرمزگان ، زرباری ھراسان ءُ کرمان ءَ درآمدیں مُرگ بیار اَنت ءُ سر ءِ کیمّت ءَ بھا اِش بہ کن اَنت ، دز بندی کن اِیں کہ مُرگ ءِ گران بھا کنوکانی دستاں گونڈ بہ کن اِت ۔

رجانک : میرجان میر