میارجل ھالرسانی بُنجاہ ءِ گزارش ءِ رِد ءَ؛ پیر مھمد ملازھی ءَ ماں بلوچستان ءَ پھک جاہ کار اَنت ءُ ماں ایران ءَ ھم کم ءُ گیش وتی ھاسیں ریس ءُ پَرّیسانی ھاتر ءَ، مردمانی تہ ءَ زانگ ءُ پجّارگ بیت ءُ آئی ءَ وتی کار ءِ سوَب ءَ توان اِتگ کہ چہ دمگ ءُ مُلکانی اَنّوگیں جیڑھانی بابت ءَ جْوانیں زانتکاری یے ءِ واھُند بہ بیت.
وش بھتی اِنت کہ زوت گوں مارا گُلگدار گرگ ءَ ساڑی بوت ءُ ھما پیم کہ گُمانیں کتگ اَت، وش ھبر ءُ وش دیوانیں مردمے بید ء چہ ھچ رنگیں پیسری آمادگی ءُ تیاری ءَ ھر جُست ءِ پسّو ءَ گوں بنگپانی سر ءَ الکاپیں زانتکاری ءَ دنت، اولی جُست ءَ ما ھمے لوٹ اِتگ کہ وتی پجّار ءَ بہ کنت دانکہ وانوک آئی ءَ گِھتر جاہ بیار اَنت.
پیر مھمد ملازھی : بازیں وھداں ماں دَر مُلکی بھر ءَ صدا ءُ سیما ءِ کارمند بوتگاں ءُ ماں جھان اسلام ءَ کہ آئی ءِ واھُند آیت اللہ ھامنہ ای بوتگ تاکّاری ءِ کُتہ کاری ھم داشتگ کہ یکّے چہ منی صدا ءُ سیمایی دوستاں اَندری بھر ءُ من دری بھر ھلّائینتگ. ھمے پیم دگہ دوستے ءَ آئی ءِ مْیان رودرآتکی بھر دست ءَ بوتگ. اَنّوں من پد نِند ءُ باز نشستاں.
مَڈّی چہ ھَند ءُ دَمگ ءَ تچگ ءَ اَنت!
دومی جُست ءِ تہ ءَ ما چرائی ءَ چہ بلوچستان ءِ جیڑہ ءُ جنجالاں درآیگ ءِ توجیل ءِ وڑوڑیں راہ ءُ دَر ءِ بارہ ءَ پُرس اِت، اِے سیاسی پَرّیس کار پسّو دَنت : گْواچن ءَ تَوجیلّ ءُ راہ ءُ دَر ھست اِنت بلے بُندری جیڑہ آئی ءِ کارامد کنگ اِنت، بلوچستان ھنکینے کہ اُود ءَ رنگ رنگیں جیڑہ ھست اِنت ءُ آئی ءِ گیشتریں بھر یک ھساب ءَ نہ چارگ ءُ نابرابری ءِ مارشت اِنت کہ بلوچ راجمان ءَ ھست ءُ پیداور اِنت ءُ چہ دوریں زمانگاں بوتگ، چہ کاجار ءُ پھلوی ءَ بگر داں جمھوری اسلامی ءَ دَرا؛ بُنجاھی ھاکم ءُ سرکارانی نگاہ پرے ھَند ءُ دمگ ءَ یک امنیتی ءُ سپاھی نگاھے بوتگ ءُ شاھگان کاری ءِ سسّا اِش نہ کتگ ءُ پَرے سبب ءَ اِے ھَند ءُ ھنکین چہ ایران ءِ بُنجاھی دمگانی ھساب ءَ باز پَد منتگ ءُ شاھگان کاری ءِ رِد ءَ ھم اِے پدمنتگی سرجم ءَ مارگ بوگ ءَ اِنت وھدے کہ ماں جمھوری اسلامی ءِ ھاکمی ءَ ھم اِے کار پہ آپسرے رسینت نہ کتگ ءُ اَنّوں یک راجی ءُ دینی بھر ءُ بانگےھم ماں دمگ ءَ ردوم گپتگ ءُ شیھہ ءُ سُنی ھم یکّے چہ آ اَڑانداں جوڑ بوتگ ءُ ھمیشی ءَ پد ءَ ھم امنیتی نگاہ بَز تر کتگ ءُ ھما سر چمّگ کہ پہ شاھگان کاری ءَ دمگ ءِ بھر ءَ کپ اَنت راستی ءَ گیشتر ماں تھران ءُ مزنیں شھرستاناں پَچ تَرّ اَنت ءُ یک ڈولے مڈّی ءِ تچگ ماں ھَند ءُ دمگ ءَ پیش آتکگ دانکہ بلوچانی جند ھم پہ سرمایہ گزاری ءَ دیم پہ شھرستان ءُ یا چہ ایران ءَ ڈَنّ رواَنت ءُ پرے ھاتر ءَ داں اَنگت ءَ دمگ ماں شاھگان کاری ءِ راہ ءَ نیاتکگ؛ پرے بزانت ءَ کہ اُستان ءُ ایران ءِ بُنجاھی دمگانی مْیانجی ءَ نابرابری چست بہ بیت.
اُستاندار باید ملّی نگاہ ءِ واھُند بہ بیت نَے کہ کَومی
پیر مھمد ملازھی : من ماں دمگ ءَ نیاں ءُ نہ تواناں مردمے ءِ پجّار بہ کناں ءُ گوں ایشی ءَ ھوار واکداری ءِ سْیادی ھم ماں آ دمگ ءَ دْراہ ءُ سلامت نہ اِنت، منی ھیال ءَ نوکیں استاندار باید چہ کومی جیڑھاں ڈَنّ جُنزان بہ کنت ءُ ھما کس کہ کارزانت ءُ کاربلدی کرز اَنت بزاں ھما کار ءَ بلد اَنت ایشاں چہ سْیادیاں ڈَنّ گچین بہ کنت ءُ نَیکہ اِے رُمب ءُ آ رُمب ءِ زورانی چیر ءَ، یا اِے کہ ھمے اِلّ ءُ گش ءَ بہ بیت کہ کمک کارئِے یک بلوچے بہ بیت یا مہ بیت، منی برداشت ھمیش اِنت کہ اِے اُستان گوں کومی نگاہ ءَ شاھگان کاری ءِ پِڑ ءَ ایر گیجگ نہ بیت ءُ یک ملی نگاھے ھوار گوں گموار ءُ سلامتیں مردماں ھژدری اِنت کہ پساتکاریانی تہ ءَ مین مہ دینت کہ گوں امنیتی نگاہ ءِ دلگوش کنگ ءَ اے بنگپ سک تر کنگ بوتگ اَنّوں پہ سیستان ءُ بلوچستان ءَ اَگاں مُچّی ءِ ھساب ءَ بہ چاریں، جْوانیں ءُ مزنیں اھتبارے گیشّینگ بوتگ کہ اَگاں گْواچنی یک سلامتیں ءُ چہ پساتاں پھریزاِتگ ءُ گِستائیں یک سرکارے بہ بیت، سیستان ءُ بلوچستان ءَ ماں گْونڈتریں وھد ءُ پاسے ءَ گوں آ دگہ استاناں ھمگام کُرت کنت ءُ نابرابری ءَ چرے اُستان ءَ چِست کنت ءُ دانکہ چھبار چرے درپینک ءَ بھرہ مند اِنت کہ نہ ایوک ءَ استان بلکیں رودرآتک ءِ پھنات ءَ بدل بہ کنت ءُ اَگاں آسنی راہ ءُ لکیر ماں اُود ءَ کشّگ بہ بیت، توان اِیت اوگانستان ءُ بُنجاھی آسیا ءَ ھم بدلی بیاراِیت نی سنگاپور ءَ گوں چھبار ءَ بہ تور اِت در ھالیکہ چھبار ءِ
جایگاہ باز گھتر اِنت بلے سنگاپور یک شاھگان کاریں کشورے پرچا کہ یک مردمے ماں اِے کشور ءَ آتک ءُ سسّائِے کُرت کہ ماں اِے جاوراں چے بہ کنیں، آیاں راہ درگیتک ءُ اَھم تریں راھے کہ درگیتک اِش ایش اَت کہ گُشت اِش چِد ءُ رند سروزیر باید اِنت گوں مردماں یک ھساب ءَ زندگی بہ کنت ءُ اَنّوں سروزیر ھم گوں مترو ءُ ٹالُکی سیکل ءَ کار ءِ سر ءَ رَوت. من سنگاپور چہ نزّیک ءَ دیستگ، ماں اُود ءَ کسے کہ ھمود ءِ جَھ منند اِنت بیکار نہ اِنت پرچا؟ پرچا کہ آیاں مال ءُ مڈّی ءِ تالانی ءِ راہ درگیتکگ تو چوشیں مردمے نہ گندئے کہ سنگاپور ءِ جَھ منند بہ بیت ءُ اود ءِ راج بہ بیت ءُ بیکار ءَ بہ ننداِیت در ھالیکہ اے اُستان ءَ سک باز آسراتی ھست بلے آسراتی شاھگان کاری ءِ راہ ءَ دور دیگ نہ بوتگ اَنت اُستاندار چہ دْرستاں پیش باید پساتکاری ءِ مین ءَ مان مہ دنت ءُ اَنچیں مردم بیاراِیت کہ پسات ءِ دیوانانی تہ ءَ مہ کپ اَنت ءُ اِے بنگپ سک مھم اِنت کہ آ اَنچیں مردم بیاراِیت کہ آ مردم ءَ چہ امنیتی نگاہ ءَ ڈَنّ بہ بہ گنداِیت؛ ھما دْرستیں کس کہ ماں اُستان ءَ اَنت بُستریں پگاراں ( نسبت چہ دگہ اُستاناں) گرگ ءَ اَنت ءُ وتی گیشتریں زَرّاں کار اَنت پہ درور ماں تھران ءَ ھَرچ کن اَنت.
دبی ھم چھبار ءِ گوش ءِ بُن ءَ اِنت، اود ءِ آمیدگس ءِ راھبند ءِ بابت ءَ یک درورے پیش کناں، یکّے چہ مئے بلوچاں ماں یک پروژھے ءَ گوں شیھ زاید ءِ بْرات ءَ کار کنگ ءَ اَت کہ شیھ زاید ءِ بْرات ءَ لوٹ اِتگ آ مرد ءِ سر ءَ کلاہ بہ ناد اِیت بزاں ردئِے بہ دنت ءُ زَرّئِے رند ءَ نہ دات اَنت ءُ لوٹ اِئِے کہ زَرّاں چیر بہ کشّ اِیت ئِے.
یک روچے اے بلوچ روت شیھ زاید ءِ ماڑی ءِ دروازگ ءَ ءُ گوں نگھپان ءَ گُش اِیت کہ من ءَ گوں شیھ زاید ءَ یک اشتاپی کارے ھست ءُ گُش اِیت کہ یکّے چہ شیھ زاید ءِ نامی ئیں سْیاداں لوٹ اِیت من ءَ رَد بہ دنت، آسر گپ شیھ زاید ءَ سر بیت ءُ وھدے کہ اے مردم تہ ءَ روت شیھ زاید ناھاری ورگ ءَ بیت کہ آئی ءَ ھم لوٹائین اِیت وتی کَش ءَ نندارین اِیت ءُ ھمود ءَ ٹیبل ءِ سر ءَ لوٹ اِیت کہ وتی شکایت ءَ پیش بہ کنت ءُ آ گُش اِیت کہ من گوں شمئے بْرات ءَ ماں پروژھے ءَ شریداراں بلے من ھکّ ءُ اُگبال ءَ ورگ ءَ اِنت، شَیھ ھمے درگت ءَ دپارے دپ ءَ برگ ءَ بیت گوں ھمے گپ ءِ اشکنگ ءَ دپار ءَ پد ءَ ایر کنت ءُ چُنڈے نگن ھم نہ وارت ءُ ھمے رنگ ءَ چہ آ کُپار ءَ ھچ کس ورگاں دست نہ جنت ءُ شیھ زائد پرمان کنت کہ آئی ءِ بْرات ءَ بْیار اَنت ءُ آئی ءِ بْرات ءَ دیست کہ ھما مردم ماں اود ءَ اِنت گُشت ئِے من میاریگاں. اِے گْواچنی سک کسانیں دَوروے. پہ اَرزانی مرد ءَ گوں یک مھمکیں گامگیجے ءَ وتی بْرات ناچار کُت کہ اے بندہ ھدا ءِ اُگبال ءَ بہ دَنت ءُ چِد ءُ پد آ زبھرئِے کرت کہ نوں گوں ھچ درمُلکی مردمے ءَ سودا جت نہ کنت. چھبار ءِ جایگاہ چہ دبی ءَ سک باز گھتر اِنت بلے آیاں دیمروی کُت ءُ ما بس پد منتیں.دبی ءُ چھبار ءَ دیم پہ دیم بہ کن اِت.
ما اّد ءَ ھاسیں واکداری لوٹ اِیں نہ ھاسیں اُستاندار
گندگ ءَ ویژہ ءِ گال پہ اے اُستان ءِ اُستاندار ءَ، جاورانی تہ ءَ بازیں بدلی یے نیاراِیت ءُ کُدرت ءِ ساچار ماں ایران ءَ بُنجاہ پسندیں ساچارے ءِ واھُند اِنت کہ اے ساچار ءَ گْواچنی آ پھنات بَز تر کتگ تاں اِے ساچار شر کنگ مہ بیت ھچ نہ بیت، سرکار باید اِنت اُستانداراں لھتیں واک بہ دنت کہ آ واک بُنجاھی کُدرت ءِ واکانی یک بھرے اِنت، ھَو استاندار ویژہ کنگ بوتگ ءُ اِے شر اِنت کہ پرے اُستان ءَ چوشیں پیش کارے گندگ بوتگ پرچا کہ ماں اے اُستان ءَ نسبت پہ ھاکمیت ءَ ترس ءُ ڈاہ ماں راجمان ءَ گندگ بوتگ بلے راستی ایش اِنت کہ اے ویژہ بس یک ستاگالے ءُ ھما آسر ءَ سر بیت کہ ھاتمی ءِ زمانگ ءَ پیش آتک، کرار اَت کہ آ زمانگ ءَ شورا کُدرت ءَ بھر ءُ بانگ بہ کن اَنت، بلے ھاتمی ءِ سر ھم گوں ھاکمیت ءِ سکّیں تلاراں ڈکّ اِت ءُ نہ توان اِت ئِے گھبودی یے بیاراِیت، گْواچنی اَگاں شما گوں بُرزیں واکداراں گپ بہ جن اِت، چے اَنّوں چے ماں شاہ ءِ دَور ءَ، ھیال کن اَنت کُدرت ءِ بھر ءُ بانگ بزاں ایران ءِ پْرشت ءُ پْروش، گْواچنی باید اِنت اِے واکدار دلگوش بہ کن اَنت ایران اَگاں پْرشت ءُ پْروش بیت مردمانی دست ءَ نہ بیت اِے شما اِت کہ گوں وتی کاراں پْرشت ءُ پْروش ءِ سبب جوڑ بئیت ءُ راستی ءَ اِے مردم اَنت کہ مدام پہ وتی مُلک ءِ ھستی ءَ پُشت بوتگ اَنت. اَنّوگیں جاوراں واجہ رئیسی باید اِنت واک ھم بہ دنت ءُ دگرانی دَزمانجنی توک ءَ مہ بیت ءُ واجہ ھیابانی ءِ وتی جند ھم پہ شاھگان کاری ءِ رِد ءَ بہ توان اِیت چہ وتی واکاں کار بہ گراِیت نَیکہ باندا یک اُرگانے ءِ پرماندہ بہ گُش اِیت اِے کار ءَ بہ کن آ کار ءَ بہ کن ءُ ھیابانی مہ توان اِیت آئی ءِ گپ ءِ سر ءَ گپے بہ جنت، اِے رنگ ءَ گُڑا چو موھبتی ءَ بیت کہ ھچ کارئّے کُت نہ کتمن موھبتی ءَ پجاہ کاراں، آ شر کاریں مردمے بلے چہ اِد ءُ اُود ءَ آئی ءِ ھمینچو زور دیگ
بوت کہ ھمے گُڈسراں آ بس وتی پھریزگ ءِ پگر ءَ اَت ءُ اَگاں کرار اِنت کہ اُستاندار ایشی ءِ ءُ آئی ءِ گپ ءَ گوش بہ داراِیت چوش گُڑا کارے شر نہ بیت مارا اِد ءَ ھاسیں واک ھژدری اِنت ءُ ملّی مردمے کہ ملّی پگر بہ کنت، ماں اے جاوراں کہ دمگ جنجال ءِ آماچ اِنت ءُ ماں اے جنجالی جاوراں اَگاں تو نہ توان ئے راھے پہ دمگ ءِ شاھگان کاری ءُ نابرابریانی چست کنگ ءَ مہ شوھازئے، گڑا کارے دیم ءَ بُرت نہ کن ئے باید اِنت ماں اِے اُستان ءَ سیاسی راجی ءُ مزھبی نابرابری ءَ چست بہ کن اَنت.
ایران ءِ درآتک گوں تالبان ءَ تُرس ءِ تہ ءَ اِنت بلے ھکومت اے گپ ءَ سرپد نہ بیت
چہ آئی ءَ بلوچستان ءِ بارہ ءَ ءُ گپّ ئِے گوں سرکار ءَ جُستیں کُت، اے سیاسی پَرّیس کار گُش اِیت : شما ایران ءِ رودرآتک ءَ چہ ھراسان ءَ کہ آئی ءِ رزوی بھر ءَ بازیں آسراتی یے ھست ھیال بہ کن، 10 تاں 15 کیلومتر چہ ھرم ءَ کہ دور بَہ ئے مردم پہ راستی نیزگار اَنت دانکہ ایشانی جاور چہ بلوچاں ھم بدتر اِنت اَگاں چہ آ پارس ءُ پد ءَ شیھہ اَنت ھم، ھر رنگ ءَ ایران ءِ رودرآتک، ھراساناں ءُ سیستان ءُ بلوچستان ءُ کرمان ءِ زِربار کہ گیشتر اھل سنت اَنت ءُ تاں بندراَبّاس ءُ میناب ءِ زِربار ءَ، اے گْواچنی نیزگاری ءِ تہ ءَ اَنت، تو گوں اینچو نیزگاریں مردم ءَ لوٹ ئے چہ کار بہ کن ئے، ھکومت ءِ مُول ءُ مراد ھم نیزگاری ءِ دیم ءَ برگ نہ اِنت بلے داب ھمے بوتگ کہ ماہ ءِ 27 ءَ مردم بہ رو اَنت آبربانک ءِ دپ ءَ دانکہ یارانہ ریچگ بہ بنت آ ھم ھمے 45000 تومان ءَ بہ گر اَنت ءُ گوں ھمیشاں زندگی بہ کن اَنت، اِے چندھی اکتساد اِنت کہ گوں ایشی ءَ ما جھان ءَ ھچ کجا شاھگان کاری نہ دیستگ، ایران ءِ رودرآتک منی دید ءَ تُرس ءِ تہ ءَ اِنت ھاس کار گوں تالبان ءِ آیگ ءَ ءُ آیا گْواچنی ھکومت اے تُرس ءَ سرپد بیت، منی برداشت اِیش اِنت کہ اے تُرس ءَ نہ پھم اِیت.
یک دیرائیں آمیدگسے پہ راستیں انساپ ءُ داداری ءَ وازمندیں
چہ آئی ءَ نابرابری ءِ بابت ءَ ماں بلوچستان ءَ جُست کنیں ءُ گُشیں شمئے ھیال ءَ چہ ھاکمیت ءِ نیمگ ءَ داد ءُ اِنساپ نسبت پہ ایران ءَ کاربندگ بوتگ، گُش اِیت : اِنّاں، نہ تھنا داد ءُ انساپ کاربندگ نہ بوتگ بلکیں نابرابری ھم گیشتر بوتگ، شما بہ چاراِت اَنّوں ماں دمگ ءَ چونیں جاورے در ھالیکہ اے مُلک ءَ بازیں آسراتی ھست اِنت نباید گوں اِے آسراتیاں مردم ءَ پہ 45 ھزار تومان یارانہ وازمندگ بہ کنت، منی نزّ ءَ باید کدرت ءِ ساچار ءِ سر ءَ یک سرجمیں دوبر چارگے بہ بیت ءُ شما باید سرجمیں مُلک ءَ پد ءَ چمشانکے بہ دئیت، ھوزستان ءَ روئے گنداِت تازیانی جاور چہ بلوچستان ءَ ھم ھراب تر اِنت ھکّ ءُ دل گوں واری ءُ نیزگاری ءَ زِند گْوازینگ ءَ اَنت ءُ جاور اِش چہ بلوچاں ھم گَنتر اِنت، شما آزربایجان ءَ بہ رواِت، اَنّوں نیمے چہ آزربایجانیاں ھمیش اَنت کہ تھران ءِ آتْراپ ءَ زندگی کنگ ءَ اَنت، تاں اے ساچار شر کنگ مہ بیت ھچ کارے کنگ نہ بیت ءُ مستریں راھکار اِیش اِنت کہ یک دیرائیں آمیدگسے جوڑینگ بہ بیت کہ بہ توان اِیت پسات ءِ راہ ءُ در کہ ماں راجمان ءَ گندگ ءَ بیا اَنت درمان اِش بہ کنت، دومی گپ ھمیش اِنت کہ ماں کُدرت ءِ ساچار ءَ ھمے کُدرت ءِ بنجاھی جوڑشت ءِ ھیال گار ءُ زیان بہ بیت، پہ درور استاندار دیم دینت ءُ گُش اَنت تو ھاس ئے پد ءَ چہ آ نیمگ ءَ بہ گش اَنت کار رھبند ایش اِنت تو اے کار ءَ بہ کن. کُدرت ءِ یک جاگھے ءَ مُچّ بیگ تباھی کاراِیت ءُ ماں ھر راجمانے ءَ کہ چوش بوتگ، اَلّم سر پہ پسات ءَ کشّ اِتگ ئِے، باید اِنت برنامہ ریزی پہ شاھگان کاری ءَ بہ بیت، چُنت سال اِنت کہ شما لوٹ اِت اِے اُستان ءَ شاھگان کار بہ کن اِت، مستریں مشکلے کہ اُستان ءَ ھست دگّ اَنت، تھنا اُستانے کہ شھدگّ نہ داراِیت سیستان ءُ بلوچستان اِنت دگّی بیرانیانی کساس ءَ بہ چاراِت، اے سال ءَ من وت زاھدان ءِ دگّ ءُ شُتگان ءُ دیستگ کہ کار کنگ ءَ اَنت، اے دگّ ءِ گْوست اے رنگ ءَ اِنت کہ نگبھت نامیں مردے ءَ گوں وتی جَن ءَ جیڑہ بوتگ کہ آئی ءِ لوگی ناسر الدین شاہ ءِ نماسگ بوتگ، یک روچے زھر کنت ءُ زاھدان ءَ کیت، کہ اے وڑ ءَ بندہ ھُدا اُستان ءِ راھانی اُگدہ دار جوڑ بیت ءُ ماں آ وھد ءَ دگّ چہ مالرو ءَ پہ ماشین رو ءَ بدل کنت نوں 70 سال کم ءُ گیش گْوستگ ءُ اَنگت ھم دار اَنت ماں ھمے دگ ءَ کمے چہ آ دیم ءُ کمے چہ اے دیم ءَ پْراہ کنگ ءَ اَنت در ھالیکہ چہ سال 45 ءَ ماں ایران ءَ پرے دگانی شاھگان کاری ءَ پہ وزارت راہ ءَ کانون جوڑ کنگ بوتگ بلے شما گند اِت واجہ نگبھت ءِ ھما دگ اَنگت بندگ بیگ ءَ اِنت .
منی دیدانک اِیش اِنت کہ مئے بلوچ راجمان ءِ بھرے تالبان اَنت ءُ مئے مولویاں ھم تالبانی پگر ھست اِنت ءُ مئے راجمان یک تالبانی راجمانے ءُ اِے منی ھیال ءَ ترسناک اِنت؛ماں ایران ءِ ھکومت ءَ گوں اے بُنجاہ پسندیں واک ءِ دلگوش کنگ ءَ ءُ اِے نگاہ کہ تالبان ءَ ھست، زوت پہ دمگ ءَ بدیں سرکپتے پیش کیت ءُ من پہ ھَند ءَ تھاریں بانداتے گندگ ءَ آں.
جنگ ایران ءُ تُرکی ءِ مْیان ءَ اِنت، باکو ھچّے نہ اِنت!
ملازھی تھران ءُ باکو ءِ اَڑ ءِ بابت ءَ ھم گپ جنت : اِے سرکپت ایران ءُ آزربایجان ءِ مْیان ءَ نہ اِنت، بُندری سرکپت ایران ءُ تُرکی ءِ مْیانجی ءَ اِنت واجہ اردوگان یک کُتہ کار، شیوار ءُ زرنگیں سیاستمدارے اے واجہ ءُ "توسعہ ءُ عدالت" ءِ گروہ نوک اُسمانی ءُ پان ترکیستی نگاہ دار یت ءُ باورئِے ھمیش اِنت کہ دْرستیں جھان ءِ تُرک زبان یک راجے اَنت، پرے واست ءَ اردوگان ءَ آتکگ ءُ آزربایجان زورمند تر کتگ ءُ ارمنستان ءِ دیم پہ دیم ءَ کہ کرہ باگ ئِے پہ زور گپتگ بوتگ اِت ئِے، یک جنگے بُن دات ئِے کہ کرہ باگ ئِے گپت ءُ توان اِت ئِے سوبین بہ بیت بلے بُندر ءَ اِد ءَ اردوگان سوبین بوت ءُ دومی بَر ءَ کہ ایران ھم تُرس ءِ تہ ءَ کپتگ، اِیش اِنت کہ
ارمنستان ءِ اُستان سیونیک ءَ آزربایجان بہ گراِیت ءُ چہ تُرکی ءِ زمینی راہ ءَ آزربایجان ءَ ھوار بہ بیت ءُ اِے کہ دری وزیر مسکو ءَ روت ءُ اُود ءَ گُش اِیت کہ نباید سیمسری بدلی بئیت، اے گْواچنی پرے ھاتر ءَ اِنت کہ ایران بہ توان اِیت چہ مسکو ءِ راہ ءَ اے تُرس ءَ گار بہ کنت در ھالیکہ مسکو ھم چہ آ نیمگ ءَ وتی سیت ءُ نپ ءِ پگر ءَ اِنت ءُ چریشی ءَ رند ءِ باریگ ھم ھمیش اِنت کہ اے ایران ءِ آزری زبانیں دمگانی تْرانگ ءَ کپ اَنت ءُ ایران ءِ استراتژیکیں ردی ھم ھمے بیت کہ لوٹ اِیت ھر رنگ ءَ گوں آزربایجان ءَ درگیر بہ بیت، تُرکانی جیڑہ اِیش بوتگ ءُ جالب اِنت کہ آزربایجان ءِ دربرجاھی کتابانی تہ ءَ آیانی بنجاہ تبریز اِنت ءُ نہ باکو! اَلبت اے زھنیت پہ اردوگان ءَ اِنت ءُ ھما کس کہ لوٹ اَنت ایشی ءَ تچک ءُ دیم پہ دیم بہ گُش اَنت ایشاں دگہ کارانی بھتام بند اَنت ءُ باید اِنت بہ منّیں کہ اردوگان ءَ یک دراج مدتیں سسّایے ھست کہ ترکی ءِ پُترگی آبریچ ءَ سرجمیں تُرک زبانیں دمگاں گنداِیت دانکہ کزاکستان ءُ کرکیزستان ءُ ازبکستان ءُ اُزبکاں ءُ اوگانستان ءِ تُرکمناں وتی پرچم ءِ ساھگ ءَ ماراِیت ءُ اے جیڑہ گْواچنی ھست اِنت ءُ جنجالے کہ ایران ءُ آزربایجان ءِ مْیان ءَ گیشتر بیت ءُ اِے نگاھے کہ اردوگان ءَ ھست ھمیش اِنت کہ ایران بہ توان اِیت یک گْواچن گِندیں ڈیکّ ورگے بہ داراِیت.
رجانک : جنید بلوچ
.png)
