آزمانکُک۔۔۔۔۔۔منی چمّاں راہ بدے

من دیوال ءَ گوں تِکہ دات ءُ اوشتاتاں- آ منی نیمگ ءَ چارگ ءَ نہ اَت- آئی ءِ پُشت پِر ات- آ دْراھیں ساماناں چنگ ءُ یکجاہ کنگ ءَ ات-

آئی ءَ وشّی وتی سریگ ءِ لمب ءَ بست انت- ءُ رنج ءُ گَم منی پیتی ءَ دَور دات اَنت- من گوں ھاموشی ءَ آئی ءَ چارگ ءَ اِتاں- آ من ءَ گندگ ءَ نہ اَت- آئی ءِ پشت دنیگا پِر ات-
آئی ءَ دست بُرت اَنت پہ آدینک ءَ کہ دیوال ءِ دیم ءَ لونجانِیں گَڑیال کپت ءُ دہ ءِ سَر ءَ اوشتات ءُ بَند بوت-

من شاھکار اِت ءُ بچکند اِت- آئی ءَ دیم ترّ اینت ءُ من ءَ چار اِت- کست ءُ کینگ آئی ءِ چماّں چَہ پیدوار اِت اَنت-

تو من ءَ مرچی ھرچی گشت کن ئے بلے باند ءَ اِنّاں-،، آ پد ءَ سرپُٹ بوت سامانانی در چِنگ ءُ یکجاہ کنگ ءَ

 شپ ترّ اِت ءُ سھب بوت- سھب ءَ کہ من وھدے بُست کت تہ من ھچ گندگ ءَ نہ اِتاں- آئی ءَ سامانانی پجیگ ءَ منی دوھیں چمّ اوں کشّ اِتگ اَت ءُ بُرتگ اِت انت -