قدس ءِ روچ ءِ روانک ، ماں لیردپ ءِ شھر ءَ رند چہ آ دینگ ءِ نماز ءَ گوں لس مردمانی ھوری ءُ ھمراھداری ءَ ، اے جاک ءُ توار ءِ رد ءَ کہ پلستین ، اسلامی دگنیا ءِ تپاکی ءِ ساد انت ، برجم دارگ بوت / رجانک : میرجلال

زراباد ءِ سیمسری ءُ تیاب دپی دمگ ءِ روچگ داریں لس بلوچاں ، انچوش کہ ایران ءِ درھیں راجان ، قدس ءِ روچ ءِ روانک ءِ مراگش ءَ ، وتی پلّامرزی ءَ چہ پلستین ءِ بَزّگیں مردم ءُ مبارکیں قدس ءِ مسیت ءَ جار جت

زرّاباد دمگ ءِ لس مھلوک وتی ھمراھداری ءُ ھمتواری ءَ پہ پلستینی مردمانی پلّامرزی ءِ ھاتر ءَ گوں دگنیا ءِ درھیں مسلمانانی ھم رد ءَ جار جت .

کنارک ءِ نندوکیں لس مھلوک ، وتی ھوری ءُ تپاکی ءَ گوں دگنیا ءِ درھیں مسلماناں پہ پلستین ءِ بزّگیں مردمانی پلّامرزی ءَ جار جت .

میارجل ءِ ھالکار چہ بلوچ گونڈوئیں زھگاں ، قدس ءِ روج ءُ پلستین مردمانی بَزّگی ءِ بارو ءَ جُست ءُ پرس کتگ ، اے تامرھال ءَ الّم ءَ بہ چار ات.

چھباری ماھیگراں گوں زربار ءِ لشکر ءُ ٹولی انی ھمراھی ءَ ، یک زری روانکے ءَ ماں چھبار ءِ تیابی ھند اں برجم داشتگ کہ تامرھالے ءِ رد ءَ چہ شمئے چم ءُ دید ءِ دبم ءَ گُوَز ایت .

ھالتاک ءِ اے پَرّام ءَ ، ما ایران ءُ عربستان ءِ پَدوئی رھوتانی نوکیں بندات ءِ نیمگ ءَ شتگ این ءُ اے بنگپ ءِ سر ءَ گوں یک بلوچ کارزانتے ءَ تزان کتگ .

مولوی نھنگی ، سُنّی ھزبیں ملا ءُ زراباد دمگ ءِ آدینگ ءِ نمازانی پیژ امام ءَ ماں نند ءُ نیادے گوں میارجل ءِ ھالکار ءَ گُوَشت ; دُگنیا ءِ درھیں مسلمانان ءَ قدس ءِ پلامرزی ءِ ھاتر ءَ چِست بیگ لوٹ ایت .

میارجل ءِ کِسّہ ءُ گِشتانک ، چہ " قدس " ءِ روچ ءِ مراگش ءِ برجم دارگ ءَ ، ندر انت پہ شما . اے تامرھال ءِ رد ءَ مئے ھالکار ، وتی ماتی زبان ءِ سر ءَ " قدس" روچ ءِ بارو ءَ گپ جتگ

یک چاگردی جھدکارے گوش ایت ; ملک ءِ رھبندانی سر ءَ درھیں ٹَکّ ءُ راجاں ، بروبریں ھکّ ءُ اکبالانی شریگدار انت پمیشکا زلوت انت کہ یکیں ھساب ءِ سر ءَ چارگ ءُ مارگ بہ بنت.

اے نیاد ، ھر ۲ _ ۳ ماھانی سر ءَ یک رند ، ماں اے شھر یا کہ دمگ ءِ کلّگانی تہ ءَ ٹھینگ بیت ءُ اود ءَ ، کراں وانی ، دُرّیں رسول ءِ نھت ءُ ستاہ ءُ دگہ اسلامی گپ ءُ تران ءِ مراگش برجم دارگ بنت.

میارجل اِے بری شستون ءِ راجگس ءِ جھگیر ءِ گور ءَ شتگ داں کہ آئی ءِ دو سالگیں کِرد ءُ کارپداں ، ءُ ھمے وڑ ءَ پہ شستون ءِ آبریچ ءِ باندات ءَ چونیں پریام ءُ شور ئِے ھست جست بکنت ،ماں اِے گلگدار ءَ گوں ما ھمراہ بہ بئت۔

واجه مئین سئیدی : چهبار ، گنداوگ ، گه ، کنرک ءُزراباد ءُ دشتیاری ءِ جهگیر ءَ میارجل ءِ دیرگند ءِ دیم ءَ وتی کار ئِے درشانت ءُ جستانی پسو ئِے دات .

واجه سئیدی ماں میارجل ءِ گلگدار گس ءَ مئے هالکار ءَ گوں دیم په دیم بوت ءُ وتی دوسالیگیں کار ءُ کتگیں کرد په مردماں درشانت انت ئِے ، اِے گپ ءُ رپ دو بهر ءَ انت که اولی بهر میارجل ءِ چاروکانی دیم ءَ گوز ایت .

بلوچستان ءِ جاوَرھال ءِ مَراگش ، ھَر دو ھَپتُگ ءِ سَر ءَ یَک رَندے گوں ھِساب ءُ کِتاب ءُ بُنگپانی گی ءُ مانگیش ءُ گَپّ ءُ تران ، نوکیں ڈولے ءُ ساپ ءُ سَلَّہ این گُشتانکے ، مکُّران ءِ تیاب دَپ ءِ اِکتسادی کار ءُ باران ءُ ھما جاوَرانے کِہ شمئے کَش ءُ گُوَر ءَ گُوَزَگ ءَ ات ، اِشانی سَر ءَ چارگے دَنت ، ھَردو ھَپتگ ءِ سَر ءَ یک رَندے بلوچستان ءِ جاوَرھالءِ مَراگِش ءَ بیھال مہ کَن اِت ۔

رُمبے چہ دشتیاری ءُ پُلان ءِ دمگ ءِ آموزش ءِ پرورش ءِ بھازیریں تھر ءِ وانینوکاں وتی برابریں پگار ءُ بیمہ ءِ ھک ءِ لوٹ کُت. میارجل ھالکار ءِ ھال چہ آیانی تھروزی مُچِی شمئے دید ءَ گْوز اِیت.

بانک مُتاھرہ سیستان ءُ بلوچستان ءِ گَل گِسانی کارمستر گِچین کنگ بوت ۔

شستون ءِ مردمانی جھگیر ءَ ماں مجلس ءَ گُشت : سیستان ءُ بلوچستان ءِ بھر کنگ ءِ گپ پہ چُنت استان ءَ ھژدری ئیں بنگپے کہ اگاں استان ءِ انیگیں جاور ءَ دلگوش بہ کن ایں اے کار ءِ کنگ شر نہ اِنت.

چھبارءِ جھگیرءَ ماں مجلس ءَ گُشت: منی گورءَ بازیں ءُ دلجمیں سند ھست کہ لھتیں شرکتانی بھر ءُ سھم کہ ماھی کُشی کار کنگ اَنت بزاں چینیانی ئیگ اَنت بلے راجگس اے موکل ءَ نہ دنت کہ ھلیج پارس ءُ دریا اُمان چینی شرکتانی اُرش ءِ آماچ بہ بیت داں کہ آ ترال ءِ ماھی کشی کار ءَ بکن اَنت .

نامانے کہ سْیاھگ ءِ تہ ءَ آتکگ اَنت رُمبے چہ بلوچستان ءِ جُھدکاران اَنت کہ گوں بیانے ءِ شنگ کنگ ءَ وتی واکنش درانگاز اِش کرتگ اَنت.

پیر مھمد مُلاّزھی ءِ وشمنّی اِنت کہ ایوک ءَ پہ اُستاندار ءِ ھاس ءُ ویژہ بیگ ءَ ءُ آئی ءَ ھاسیں واک نہ دیگ ءَ، پہ بلوچستان ءَ کارے کنگ نہ بیت، در ھالیکہ چہ آ نیمگ ءَ ھم، آئی ءَ باکو ءِ ایران ءِ جیڑہ ءِ بابت ءَ جالبیں دیدانک پیش کُت کہ شما ماں اِے گُلگدار ءَ وان اِت اِش.

میارجل ءِ دیرگند میر آباد ءِ کَنِکّ نِندیں مردمانی گور ءَ شُتگ ءُ آئی ءِ ھالکار ءَ رئیس جمھور ءِ یک ھپتگ پیشگیں سپر ءِ بارو ءَ جست ءُ پُرس کتگ ; آیانی دلکشیں گپ ءُ رپاں ماں اِے تامر ءِ دراجی ءَ اِشکت کن اِت ۔

لوچانی زرکاری ءِ کارندہ واجہ گلام مھمد کیشکوری ءَ پہ میارجل ءِ ھالکار ءَ گْوشت : مئے ایوکیں واھگ چہ ایران ءِ نوکیں رئیس جمھور ءَ ایش اِنت کہ ھک ءَ گوں راستیں بزانت ءَ ماں چاگرد ءَ دیم ءَ بیار اِیت ھما وڑ ءَ کہ چہ روھانی ءَ اِے واھگ ھست اَت ، ھرچنت روھانی دولت ءَ ماں سرجمیں ایران ءَ چہ وت ءَ بدیں دروشمے پیش ئِے داشت ۔